Hayato öldüğü için şuan hastanede Asahina'nın teyzesinin yanındaydık.
Duvara yaslanmışken yanımdaki sandalyede oturup elleriyle yüzünü kapatmış bir biçimde ağlayan teyzeye öylece bakıyordum.
Asahina omzuna destek verircesine dayanıyordu.
O zengin adamın torunu ortaya çıkmasaydı şimdi Hayato ve annesi çok mutlu olabilirlerdi.
Para ne çok şey değiştiriyor...
Derin ve titrek olan bir nefes verip kavuşturduğum kollarımı çözdüm ve teyzenin önüne geçip yere çöktüm daha sonra da kafamı eğdim.
Aisha:Bunu istesek çözebilirdik... Yeterince zorlamadık. İkimiz de çok özür dileriz...
Asahina'da yanıma gelip aynı pozisyona geçti...
Asahina:Evet teyze, bunu yapabilirdik ama yeterince zorlamadık... Çok üzgünüz!
Teyzesi ellerini yüzünden çekip ikimize de baktı.
Sonra bir anda tekrar ağlamaya başladı...
Asahina tekrar aynı yere oturdu ve bu sefer ona sarıldı.
Yere çökmüş onlara bakıyordum artık.
Teyze:Sizin bir suçunuz... Yok.
Ve hıçkırdı.
Ayağa kalktım ve sağ bir kat üstümüzden bizi izleyen o iki doktora baktım...
Patronu benim onlara baktığımı görüncce zaten gitmeye hazırlanmışken hemen gitti.
Sadece Shuntaro'ya bakıyordum.
Derin bir nefes verip lavaboya gittim ve yüzüme soğuk su çarptım.
*UZUN ZAMAN SONRASI*
Aisha:ASAHİNA UYAN HEMEN GEÇ KALACAĞIZ!
Dedim bir yandan Asahina'yı sertçe sarsarken.
Asahina:Ne var..?
Aisha:Ne mi var!? KALK!
Ve kafasına aldığım ilk yastığı sertçe geçirip odadan çıktım.
Aisha:GELDİĞİMDE UYANIK OLMAZSAN BİTTİN SEN!
Ben bir yandan söylerken Asahina odasından çıkmış bana somurtarak bakıyordu.
Asahina:Bir saniye... O kıyafetler..?
Aisha:Aptal insan... Yarışma var bugün!
Asahina:Bugün keyfimde değilim!
Aisha:Daha yeni uyandın?
Ve onu lavaboya ittirip arkasından kapıyı kapattım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Beğenmediyseniz başka bir şey olarak düşünebilirsiniz. Kareografi için böyle seçtim. İkisi de aynı şeyi giyecek ve ayakkabılar farklı olacak kareografiden dolayı.)
Asahina lavabodan hazır bir şekilde çıktığında hemen mutfağa geçip biraz atıştırdıktan sonra ayakkabı dolabına gidip o ayakkabı kutularını aradık.
Evet kareografide paten vardı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Başka aradığım gibi bu ayakkabılardan bulamadım. Nasıl çalıştığını biliyorsunuzdur, arkasındaki çıkıntıya bastığınızda paten işlevi görüyor.)
Ayakkabı kutularınızı bulduğumuzda hemen kapıyı açıp giymeye başladık.
Asahina:Ben bu kareografiyi hiç sevmedim. Başka yarışmaya mı katılsaydık?
Aisha:Ben bayıldım sanki... Bunda daha çok para vardı ben ne yapayım şimdi?
Asahina bana ters bir bakış attıktan sonra kahkaha attı.
Asahina kapıyı kapatıp kilitledi ve çantasına attı anahtarı.
Tam aşağıya indiğimiz sırada telefonumu evde unuttuğum geldi aklıma...
Aisha:Bana çantanı ver.
Asahina sorgulayıcı bir bakış atarken çantasını bana uzattı ve ben yukarıya çıkmaya başladım.
Asahina:Ne oldu?
Diye seslendi arkamdan...
Durdum ve bana yetişmesini bekledim.
Aisha:Telefonum evde kaldı git sen motora.
Asahina:Ben de geleyim son kez bir su içerim.
Olumlu anlamda kafamı salladım ve kapının önüne gelince çantada anahtarıa aramaya başladım...
Aisha:Biber gazı ha?
Asahina:Önlem.
Dedi ve göz kırpıp anahtarı aldı.
Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...
