-"Sen zannediyor musun ki kimse beni aramayacak? Benim ellerinden alındığım bir ailem var arkamda! Herkes beni arayacak tüm Roma'da. Bütün Türkiye'ye haber verilecek. O gülümseyerek çıktığın her medya kuruluşu kaçırdığın kızı arayacak!"
Jahuda İscariot ya da bilene adı ile Yahuda Hz. İsa’yı öpücük ile belli ederek ona ihanet eden ve para karşılığında onu Romalılara satan havaridir. İskaryot, katil anlamına gelen Latince kökenli bir sözcüktür. İncil’de şöyle geçer:
İsa daha konuşurken bir kalabalık çıkageldi. Onikiler’den biri, Yahuda adındaki kişi, kalabalığa öncülük ediyordu. İsa’yı öpmek üzere yaklaşınca İsa, “Yahuda” dedi,“İnsanoğlu’na bir öpücükle mi ihanet ediyorsun?” — Luka 22:48
Yahuda, Romalılar Hz. İsa’yı çarmıha gerip öldürdükten sonra pişman olmuş ve kendini asarak intihar etmiştir.
O (Yahuda) İsa'ya onu öpmesi için yaklaştı, ama İsa ona, "Yahuda, Adamın Oğlu'na bir öpücükle ihanet mi ediyorsun?" Diye sordu.
Matta 27: 3-5
Ona ihanet eden Yahuda, İsa'nın mahkum edildiğini gördü, pişmanlık duyuldu ve otuz gümüş parayı baş rahiplere ve yaşlılara iade etti. Böylece Yahuda parayı tapınağa attı ve gitti. Sonra gitti ve kendini astı. Akşam yemeğinde İsa hep birlikte yerlerken şöyle dedi ; “Size derim ki, içinizden biri beni ele verecek“Çok üzülen havariler telaşlanarak “Ben miyim?” diye sormaya başlarlar. İsa şöyle cevap verir; “Benimle birlikte sahana ekmek banan biri, bana ihanet edecek. Tanrı’nın oğlu alnına yazıldığı için gidiyor, ama Tanrı’nın Oğlu’na ihanet edenin başına gelecekleri düşünün! Hiç doğmasaydı onun için daha iyi olurdu.” İşte o zaman Yahuda İskaryot “Ben miyim ?” dediğinde İsa, “Ağzınla söyledin” der.
Matta,26:14–25
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-‘’Alessandro’nun sesinle konuşacakları var.’’
Attığım adım yarıda kaldığında nefesimi de tutmuştum. Ceketimle birlikte vücuduma sardığım kollarımı kendime biraz daha bastırdım. Artık daha hafif esen rüzgar saçlarımı yavaş yavaş hareketlendirirken kararsız ve tedirgin hareketlerle arkamı döndüm. Murat’ın yüzü beni durdurmuş olmanın ve ilgimi çekmiş olmanın hazzını yaşıyordu. Şimdilerde bana çirkin gelen çarpık bir gülümseme yüzüne yapışmıştı. Bakışlarındaki tehlike parıltılarını uzaktan bile seçebiliyordum. Korkuyla yutkundum.
-‘’Neden bahsettiğini anlamıyorum.’’
Aklıma ona söyleyecek başka hiçbir şey gelmemişti. İnkar edip saf kızı oynayarak zaman kazanmaya çalışıyordum ama Murat bunu yemedi:
-‘’ Kendi rızanla mı gelmek istersin yoksa seni zorlayayım mı Leyla?’’
Gerçek bir soru cümlesi olmayan bu soru aslında bir uyarıydı.
Bana istediğini yapabilecek olmanın getirdiği bir özgüven var gibiydi üzerinde. Bu özgüveni benim ona geçmişte hissettirdiklerimden mi alıyordu yoksa kaynağı Alessandro muydu emin olamadım.
