Otoriter aile değilmidir hayallerimizi kısıtlayan?
Yapamazsın, gidemezsin, yapmayacaksın, gitmeyeceksin, boş boş konuşma, biraz gerçekçi ol, saçmalama.
Tüm bu sözler size de tanıdık gelmedi mi?
Evet geldi.
Çünkü bu sözler bizim ailemizin hatta arkadaşlarımızın da üstümüzde yaptığı baskılar.
Hayallerimizi kısıtlarlar hep. Ama gerçekleştireceğimize inanarak o hayalleri kurmaya devam ederiz. Bir tek orada kafamız rahat zaten , neden kısıtlayalım ki veya niye kurmayalım ki ?
Yönetmeni biziz hayallerimizdeki hayatın. Biz yönetiriz oradaki insanları, konuşmaları ve duyguları. Peki bunlar bu kadar güzelken niçin hayallerimizi kısıtlayalım ki?
Yapamayacağım, olmaz, gidemem, alamam, olamam, boşuna hayal kuruyorum gibi düşünüp hayal kurmaktan vazgeçersek bizi düştüğümüzde kim kaldırır? Kime sırtımızı dayarız? Yargılamaktan başka birşey bilmeyen aptal insanlara mı?
Böyle bir hataya düşmek gibi bir aptallık yapacağımızı sanmıyorum.
Aslında hayallerimizi kısıtlayan insanlara hayallerimizi gerçekleştireceğimizi göstermek isteyerekte hayal kuruyoruz. Hep hayal kuruyoruz işte. HAYAL KISITLAMASI OLMADAN...
