0

89 5 21
                                    

"İnsanların benim hakkımda ne düşündükleri konusuyla uğraşamam, ileriye doğru gitmeli ve yalnız onu düşünmeliyim."

-Theo'ya Mektuplar/ Vincent Van Gogh

-Theo'ya Mektuplar/ Vincent Van Gogh

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

/Geçmiş Zaman/

"Yeni gelen kızı duydunuz mu? Kimseyle konuşmuyormuş ve kimsenin ona yaklaşmasını bile istemiyormuş." dedi Ali'nin arkadaşı Osman.

"Nasıl bir hayattan çıkıp geldiğini bilmiyoruz. Ayrıca dediğin gibi, yeni gelmiş. Alışması zaman alacaktır." dedi Ali de sanki en başından beri o yeni gelen kızın hayatının tamamı olacağını hissetmiş gibi.

Kaldıkları yurdun üst katından gelen küçük kız çocuğuna ait çığlığı duyduklarında Ali bir saniye bile beklemeden merdivenleri ikişer ikişer çıkmaya başladı. Koridorun yanında yerde oturan, dizlerini kendine çekip yüzünü aşağı gömmüş sarışın kızın başında toplanan kalabalığı dağıtmak için hızlı adımlarla yanlarına gitti. 

"KIZI RAHAT BIRAKIN! HATTA HERKES KENDİ ODASINA GİTSİN!" 

Ali'nin sesi koridorda yankılanırken üçüncü katta kalan çocuklara bakan Nermin abla da ona yardım eden Ali'ye minnetle bakıyordu. Çocukların hepsi dağıldıktan sonra Ali de Nermin abla da derin bir nefes verdi.

"Çok sağ ol oğlum, ben tek başıma baş edemiyorum hiç bu çocuklarla."

"Çok yüz veriyorsun çünkü abla, hepsi sana nazlanacak yüzü bulduğu için sözünü dinlemiyorlar."

"Haklısın oğlum ama nasıl kıyayım?"

Gömdüğü kafasını birazcık kaldırmış olanları izliyordu küçük kız. Ali'nin gözleri hemen ona ilişti. Nermin abla kızla konuşmak için adımladığında küçük kız tekrar büzüldü. 

"Gece, sadece ikimiz konuşalım mı?" dedi Nermin abla küçük kıza doğru. Ama kız, kafasını gömdüğü yerden kaldırmadan sağa sola salladı.

"Oyuncaklarımızı görmek ister misin peki?" diye devam etti Nermin abla. Bu kez küçük kızın ilgisini çekmiş olacak ki kız kafasını hafifçe kaldırıp Nermin ablaya baktı. "İster misin?" diye tekrarladı Nermin abla sorusunu. Kız birkaç saniye durduktan sonra yine olumsuz anlamda kafasını sağa sola salladı. İstiyordu, merak ediyordu ama çok çekiniyordu. 

Nermin abla geri çekilip ne yapacağını düşünmeye başladığında, Ali yine yardımına koştu.

"Abla! Sen aşağıya inip su iç, çay iç, bir şeyler yap. Ben halledip geleceğim."

Gece'nin AydınlığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin