Bazen en büyük karanlıklar, sizi en güzel aydınlıklara çıkarır.
..
<< "Ali ne yaptın sen?"
"Ne yapmışım?"
"Kızın babasının kolunu kırmışsın!"
"O kıza, bir daha el kaldırırsa sadece kırmakla kalmam götüne bile sokarım!" >>
"Bir daha kimseye kolay kolay güvenemeyecek olmamın geçerli sebepleri var."
-Kendine Hoş Geldin/Miraç Çağrı Aktaş
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
/Şimdiki Zaman/
Babam ben eve girdiğimde kapıyı kapattı ve sadece durduğu yerden beni izlemeye başladı.
"Neredeydin?"
"Hayat abla anlatmadı mı?"
"Anlattı, bir de senden dinlemek istiyorum."
Evet, tam şu an mahvolmuştum. Binlerce yalan içinden doğru yalanı nasıl bulacağım?
"DİNLİYORUM!"
"Sana kızdığım için senden uzaklaşmak istedim."
Babam burnundan güldükten sonra evin alt katına inmeye başladı. Peşinden gitmek gibi bir düşüncem asla yoktu.
"BEKLİYORUM!"
Ama tabii ki babam tam da peşinden gelmemi istiyordu. Derin bir nefes aldıktan sonra peşinden gittim. Bomboş bir odaya girdik. Duvarlar siyah, yerler betondu. Ve ufak bir havalandırması vardı, o kadar.
"Neredeydin Gece? Doğruyu söyleyene kadar buradayız."
Nefesimi çok mu hızlı alıyordum yoksa hiç almıyor muydum anlamıyordum ama kalbim inanılmaz hızlı atıyordu.
"Evime gittim."
Cümlem bittiği gibi yüzümde hissettiğim acı ve sarsılan bedenim soğuk betonla buluşmama sebep oldu.
"Evin burası, neredeydin?"
Saçımdan tutup ayağa kaldırdığında ellerimle saçımı tutan elinden kurtulmaya çalışıyordum. Karnına tekme attığımda geriye sendeledi. Kafasını kaldırdığındaysa gülümsüyordu ama gözlerindeki öfke çok net okunuyordu. Sağ eliyle boğazıma davrandı. Boğazımı tüm gücüyle sıkarken nefes alma yetim de yavaş yavaş azalıyordu. Ölümü her şeyimle hissettiğim zamanlardan biriydi. Öncekiler de babam yüzündendi zaten.
"Bana vurdun mu sen?"
Zar zor gülümsedim ve kafamı salladım. Boğazımdaki elini daha da sıklaştırdı. Bu adamın gücünün bir sınırı yok muydu cidden?
Ali'nin beni takip ettiğini ummuştum ama buraya geleceğimi tahmin etmemişti sanırım. Ya da sadece kendimi kandırıyordum. Belki de bir ders almamı istemişti. Artık neye güvenip inanmam gerektiğini de bilmiyordum. Benim tanıdığım Ali, beni yalnız bırakmazdı. Ama onun tanıdığı Gece de kendini bu riske atmazdı. İkimiz de çok tuhaf konumlardaydık ve ilk defa böyle bir şey olmuştu aramızda.
