Bazen en büyük karanlıklar, sizi en güzel aydınlıklara çıkarır.
..
<< "Ali ne yaptın sen?"
"Ne yapmışım?"
"Kızın babasının kolunu kırmışsın!"
"O kıza, bir daha el kaldırırsa sadece kırmakla kalmam götüne bile sokarım!" >>
"Belki de anlatmaya çalıştın birilerine. Kim bilir? Anlatamadın; belki o insanın yüzüne bakar bakmaz anlatmanın yararsızlığını gördün."
-Tutunamayanlar/Oğuz Atay
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
/Geçmiş Zaman/
"Gelmeyecek biliyorsun di mi?" dedi Cemre, Gece'ye bakarak. "Gelecek olsa şimdiye kadar gelirdi."
Gece kolundaki saate baktı. 15.58.
12 senedir kaldığı yurttan çıkıp Ali'nin evine yerleşecekti. O da polislik kazanmıştı, tıpkı Ali gibi.
"Gelecek Cemre, biliyorum. O beni bırakmaz. Bırakacak olsaydı bile boşuna umut yüklemezdi içime."
"Bu çocuğa çok güveniyorsun ama emin ol gelmeyecek. Burada bekleme artık, üşüteceksin."
"Sen çık odana. Ali geldiğinde seninle vedalaşmak için yanına gelirim."
"Hala Ali gelince diyorsun ya, şaka gibi!"
Gece sustu. Cevap vermedi. Kime ne anlatıyordu ki? Ne yaşadıklarını en iyi kendileri bilirken dışardan birinin söylediği şeylere takılacak biri değildi. Ali'yi tanıyordu ve geleceğine emindi.
Saat 17.47 olduğunda Gece oturduğu yerde uykuya dalmak üzereydi.
"Gece!"
Duyduğu sesle kapanmak üzere olduğu gözlerini açtı. Uzaktan ona doğru koşan Ali'yi gördüğünde gözleri parladı, gülümsedi.
"Geç kaldım özür dilerim." dedi Gece'nin yanına gelen Ali.
"Geldin Ali ve biliyor musun, gelmeyeceğine dair biraz bile şüpheye düşmedim?"
"Geldim güzelim."
"Çıkıp eşyalarımı alayım." dedi Gece heyecanla.
Ali gülümseyerek kafasını salladı. Gece hızlı adımlarla merdivenleri çıktıktan sonra hevesle odanın kapısını açtı.
"ALİ GELDİ!"
"Cidden mi?" dedi Cemre.
Gece sadece gülümsedikten sonra çoktan hazır olan bavulunu aldı ve Cemre'ye sarıldı.
"Dikkatli olun ve kendinize iyi bakın."
"Arada uğra buralara."
Gece yine heyecanla, alelacele aşağıya indi. Bekledikleri gün gelmişti, iki sene su gibi olmasa da akıp geçmişti.
"Çok heyecanlıyım Ali!"
Yurdun müdüresiyle konuştuktan ve herkesle vedalaştıktan sonra Ali'nin kaldığı eve doğru yola çıktılar.
Ali yeni mezun olmuş ve işe yeni başlamıştı. Gece'yse her şeye daha yeni başlıyordu.
"Evin manzarası duvarda çizdiğin resim gibi mi Ali?" diye sordu Gece, birlikte yürürlerken.
"Bunu gidince kendin gör bence."
Evin önüne geldiklerinde Gece heyecandan ölmek üzereydi.
"İNANAMIYORUM SANA ALİ! CİDDEN BUNU YAPTIN!" dedi yüksek sesle, manzarayı kastediyordu.
"Tabii ki yaptım Gece. Söz vermiştim ve sözümü tuttum."
"Çok pahalı mı burası?"
"Hayır güzelim, zaten 1+1 küçük bir apartman dairesi. Ahım şahım bir parası yok. Gel çıkalım ve odamızı gör."
Gece ve Ali, 3 katlı apartmanın 2.katına çıktılar ve Ali'nin anahtarla kapıyı açmasını bekledi Gece sabırla.
İlk işi hızlı adımlarla kalacakları odaya bakmak oldu.
"Bak sana ne göstereceğim." dedi Ali odaya girdiğinde.
Odanın siyah perdelerini kapatıp gündüz vakti karanlık bir ortam oluşmasını sağladı. Kapıyı kapattı ve Gece'nin yüzüne baktı.
"Ne göstereceksin?"
"Tavana bak."
Tavanda parlayan bir sürü yıldız ve bir tane de ay vardı.
"Gökyüzünü izlemeyi çok sevdiğini biliyorum. Bu yüzden senin uyuyacağın tarafa daha çok yıldız yapıştırdım." dedi Ali gülümseyerek.
Gece koşarak Ali'nin boynuna sarıldı.
"Biliyor musun Ali, ailemi bana hiç aratmıyorsun. Her şeyim oldun ve beni çok mutlu ediyorsun. Umarım bunun karşılığını sana verebiliyorumdur."
"Bunun karşılığını istediğimi sanmıyorum ama illa bir karşılık düşünüyorsan emin ol, kat kat fazlasını veriyorsun."
Tekrar sarıldıklarında Ali Gece'nin kulağına fısıldadı.
"Evine hoş geldin!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌑
◆Çok önemli bir bilgi vermem gerektiğini düşündüm. Gece ve Ali şimdilik sevgili değil fdhsajkfhdskfj
