Bazen en büyük karanlıklar, sizi en güzel aydınlıklara çıkarır.
..
<< "Ali ne yaptın sen?"
"Ne yapmışım?"
"Kızın babasının kolunu kırmışsın!"
"O kıza, bir daha el kaldırırsa sadece kırmakla kalmam götüne bile sokarım!" >>
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
/Şimdiki Zaman/
Hastanede dikiş sırası beklerken Ali yanımda oturmuş hala elimdeki kesiğe artık kandan kıpkırmızı olmuş bezi bastırıyordu.
"Ali, başım dönmeye başladı."
"Çok kan kaybettin güzelim, dayanmaya çalış. Acıyor mu çok fazla?"
"Hissetmiyorum avcumu. Acımıyor o yüzden."
Kafamı Ali'nin omzuna yasladım.
"Korkmakta haklıydım. Benim dokunmaya kıyamadığım güzel kızımın haline bak. Canımdan can gidiyor Gece, senin iyi ve güvende olduğuna emin olduğum ilk an, o ite hak ettiğini vermeye gideceğim."
"Geri döneceğim." dedim halsizleşmiş sesimle.
Ali öfkeyle derin bir nefes alıp verdikten sonra konuştu.
"Şu an sinirlenmeyeceğim Gece ama şuna emin olabilirsin, oraya geri dönmeyeceksin. Şu kolunun, elinin haline bak! Sıktığı yerler bile nasıl morarmış!"
"İyiyim."
"Bunu gece birlikte uyurken konuşalım olur mu?"
Sıra bize geldiğinde içeri girdik. Doktora döndüm.
"Yanımda kalabilir mi?"
"Tabii ki."
Ali gelip kesik olmayan elimi tuttu. Gözlerimi kapattım ve kafamı Ali'nin göğsüne yasladım. O diğer eliyle saçlarımı okşarken avcumdaki acıyı hissetmiyordum. Kan kokusu bile rahatsız etmiyordu.
"Evet, geçmiş olsun. Yan taraftan tetanoz aşısı olup çıkış yapabilirsiniz. Bir de bu hafta her gün pansumana gelmeniz gerekiyor."
"Tamamdır, teşekkür ederiz." dedi Ali. Yan odada iğne vurulduktan sonra Hayat ablayla konuştuk ve halledebileceğini, sorun etmememiz gerektiğini söyleyince biz de eve geçtik.
Odaya geçip pijamalarımı giydim ve kendimi yatağa atıp huzura kavuştum. Bir süre sonra Ali de gelip üzerini değiştirirken ben gözlerim kapalı bugün olanları düşünüyordum.
"Popon arşa erdi mi hanımefendi?" dedi Ali gülerek. Tek gözümü açıp Ali'ye baktım.
"Uyuyacaksın?" dedim hemen kalkıp babamın yanına gitmesini beklediğim için.
"Uyumayacağım ama bugün gitmeyeceğim. Telefonu senden başkası açınca aklımı kaybettim Gece. Bir daha böyle bir şey asla olmayacak. Bu gece önce senin varlığınla kendimi rahatlatacağım, baban biraz daha bekleyebilir."
"Sen beni gerçekten seviyorsun, he!" dedim şımararak.
"Hadi ya? Nereden çıkardın şimdi? Yok öyle bir şey." dedi Ali de benimle dalga geçerek.
"Hissettim diyelim."
Ali gülümsedikten sonra elime baktı.
"Ağrın var mı?"
"Hayır, sapasağlamım. Kötüye bir şey olmuyor be Ali!"
"Eğer sen kötüysen ben şeytanın sol taş-"
"NE KADAR AYIP! Senden hiç beklemezdim. Utan biraz kendinden."
"Dur ya! Neden ben kendimden utanıyormuşum? Sen bu gül gibi göğsümü satıp yabancı ve zararlı yerlere gitmedin mi?"
"Yaptık bir hata işte!"
"Bir daha olmasın." dedi gülümseyerek.
Önce gülümsemem silindi sonra da Ali'nin yüzüne baktım.
"Çok korktum biliyor musun, bir daha burada uyuyamayacağım diye."
"Korkma güzelim, ne konumda olursak olalım burası..." dedi ve göğsünü gösterdi. "...senin yerin. Ve burayı terk etmediğin sürece sana zarar gelmesine asla izin vermem."
"İyi ki varsın Ali."
"Asıl sen iyi ki varsın Gece."
Bir süre tavanı izledikten sonra kafamdaki düşüncelerle yatakta oturur pozisyona geldim.
"Ali!"
Ali kaşlarını çatarak yüzüme baktı.
"Hayat ve Aylin."
"Hayat şu hastanedeki kadındı di mi?"
"Evet."
"Ne olmuş onlara?"
"Aylin'in bize bahsettiği üç kişilik vardı ama babam bahsettiklerinden çok farklı bir kişilik daha gösterdi. Aşırı umursamazdı."
Ali söylediklerimi kafasında tartarken devam ettim.
"Hayat da psikiyatrist olduğunu ve Aylin'in arkadaşı olduğunu söyledi ama babam onun gözünün önünde beni tutup banyoya götürürken ve götürdükten sonra kılını bile kıpırdatmadı. Böyle bir hastanın evine hizmetçiymiş gibi giren bir psikiyatrist olaya müdahale edemeyecek kadar korkak olamaz. Önce eksik bilgi ve sonra da sıfır müdahale. Ben ikisinden de şüpheleniyorum."
"Bir polis bir psikiyatriste 'hastanız katil olabilir' dediğinde buna dair önlem almasını bekler ve Aylin de bunu yapmadı."
"Sen de aralarında bir bağ olduğunu mu düşünüyorsun?"
"Öylesine bir bağ değil, cinayetin üstünü birlikte kapattıklarından şüpheleniyorum. Ben yarın sabah hepsini araştırırım. Ayrıca yarın, tüm gün benim yanımdasın."
"İşime gelir." dedim omuz silkerek ve kendimi yatağa doğru bıraktım.
🌑
◆Bu diğer bölümlere göre biraz kısa oldu ama hiç yoktan iyidir diye düşündüm.
