afther the revolution(the hungergames)

hoofdstuk 13

Rose flits door mijn hoofd, ze kan nog niet zwemmen.

POV Katniss
Ik spring overeind en wil naar het meertje hollen, maar ik struikel en val op de grond. Ik kom overeind en sprint naar het meertje. Ik voel angst opkomen ik zie haar nergens, Percy trouwens ook niet. Ik hoor Peeta langs mij angstig zijn adem inhouden. Dan opeens verschijnt het donker haar van Rose en het bronskleurige haar van Percy. Percy heeft Rose vast en zwemt naar de oever. Finnick duikt het water in en tilt Rose omhoog. Ik slaak een zucht van verlichting en pak Peeta's hand. Ik wil haar naar Rose toe rennen, haar troosten en gerust stellen. Maar ik blijf verbijsterd staan ze lacht. "Mama!" Roept ze terwijl ze naar mij toe komt rennen. "Mama ik wil leren zwemmen!" Ik kijk Peeta verbijsterd aan dat ze niet bang is!

*in de avond*

"Als ik meer eet ontplof" zeg ik,"ik ook" zegt Annie. We zijn klaar met eten. Het toetje was zo wat de halve bakkerij, waarvan alles gemaakt was door Peeta en Rose. "Dan is het nu tijd voor ons cadeautje" zegt Haymitch tevreden. "Jaaaa" roept Rose uitgelaten in haar nieuwe prinsesjurk. Mijn moeder loopt naar de gang, terwijl Percy hele verhalen aan het vertellen is aan Johanna. Als mijn moeder terug komt van de gang met een groot pak word het stil. Rose zit met rode wangetjes te wachten als ze het krijgt maakt ze het voorzichtig open. Ik hoor een zacht miauw en begin te kreunen. "Een poes" Rose gilt het uit en tilt het beest op. Nu pas merk dat Finnick naast mij is komen staan "leuk he? We dachten dat jij het vooral leuk zo vinden." Zegt hij grijzend. Ik geef hem een duw en loop naar Rose "hoe heet hij?" Probeer ik vriendelijk te vragen. Ze denkt even na "Lady" zegt ze uiteindelijk. Ik voel even een pijnscheut prim, maar glimlach dan toch "mooie naam hoor." Ik wil Lady aaien maar ze blaast naar mij. Achter me hoor ik meteen gelach, "Katniss heeft altijd zo goede band gehad met dieren." Verteld mijn moeder lachend. De rest van de avond gaat voorbij met heel veel grappen over mij zelf.

*een paar weken later*

"Nee kijk het moet zo" zucht ik. Rose ligt hopeloos met het armen en benen te trappelen. Ik probeer Rose nu al 2 uur twee uur te leren zwemmen en het enigste dat we bereikt hebben is dat ze nog niet verdronken is. Opeens voel ik twee armen om mij heen die mij optillen. "Peeeettaaa" gil ik "laat me los!" Hij tilt me naar het diepere gedeelte en laat me daar los. Ik kan niet staan dus klem maar aan Peeta. Die begint me meteen te kussen ik sla mijn benen om zijn middel. "Hoho dit is niks voor kinder ogen." Finnick komt het water ingedoken, aan de oever staan Annie en Percy. Rose rent naar hem toe "kun je al zwemmen?" Vraagt hij nieuwschierig. Rose schud haar hoofd "maar ik leer het wel hoor. Alles wat ik wil lukt me." Peeta schudt zijn hoofd "die word net zo koppig als jij." Percy trekt zijn t-shirt uit pakt Rose haar hand en neemt haar mee het water in. Ik wil er naar toe zwemmen, maar Finnick houdt me tegen "Percy weet wat hij doet laat hem maar."

Helemaal aangekleed en afgedroogd zit ik aan de oever te kijken hoe Rose zwemt met behulp van Percy. "Hoe dat hij dat toch? Ik was al 2 uur bezig en hij pas een kwartier. "Ach dat heeft hij van zijn vader" zegt Finnick verwaand. "Als je ze zo ziet zou je denken dat ze later nog gaan trouwen" zegt Annie glimlachend. "O nee echt niet" Peeta schudt zijn hoofd "als Percy maar een beetje op zijn vader lijkt vind ik dat nooit goed." Finnick kijkt hem beledigend aan. " hoezo dat nou weer?" Peeta haalt zijn schouders op "geen vriendjes die zich te goed vinden." Finnick wil hem lachend aanvliegen maar ik onderbreek ze . "Peeta ze gaat ooit vriendjes krijgen he?" Peeta kijkt als of hij klap in zijn gezicht krijgt. Ik zucht en schud mijn hoofd hier moet ik nog wat aan doen.

Als we thuis aankomen ligt er een gouden envelop. Ik kreun niet nog een keer. Peeta volgt mij blik en knikt "we hadden het kunnen verwachten" fluisterd hij. Ik zucht "wil jij hem open maken?" Als hij de brief open scheurt worden zijn ogen groot. "Wat is er ?" Vraagt geschrokken. Hij zegt niks en geeft de brief aan mij