afther the revolution(the hungergames)

hoofdstuk 16

Let the battle begin

POV Katniss
Ik hoor Annie nog tegen Finnick fluisteren "hou je een beetje in he" als Finnick de zaal binnen loopt wordt het stil.

Opeens vliegt de deur open en Haymitch komt binnen gestormd. "Ben ik te laat ik hoorde dat Finnick en Rose ruzie hadden en het gingen uitvechten. Dat jullie twee dat trouwens goed vinden"

"Rustig maar Haymitch het was een discussie over wie er sterker was" stel ik hem terust. "Gaat Rose dat echt doen?" Vraagt hij verbaast.
Peeta knikt en kijkt gespannen naar Rose. "Oke we doen 1 potje en wie is al eerste in de houdgreep ligt heeft verloren afgesproken? " begint Rose meteen zordra ze Finnick ziet. Finnick knikt en strekt zich uit.

"Kom maar op" zegt hij. Er komt zelf een scheidsrechter die aftelt. Zodra het startschot klinkt, stormt Finnick op Rose af. Ze ontwijkt hem makkelijk en haalt hem onder uit. Finnick valt maar hersteld zich door op zijn hurken te gaan zitten.
Percy proest het uit "kom pap je kan toch wel beter." Finnick probeert Rose ook onderuit te huilen maar zij blijft gewoon staan zonder te wiebelen.

Als Finnick opstaat draait Rose zijn handen op zijn rug en geeft een knietje, waardoor hij weer valt. Nu heeft Rose minder geluk en valt mee ze hersteld zich meteen door zich op haar rug te draaien. Maar Finnick is net 2 tellen te laat en Rose heeft hem al te pakken. Ze draait zijn handen op zijn rug en keert zijn hoofd naar de grond. "Nou wie is hier de sterkste" zegt ze spottend

Ik hoor Annie en Percy lachen. "Eindelijk Finnick is verslagen" zegt Annie met rollende ogen.
Als Finnick binnen komt zegt hij onmiddelijk"ik liet haar winnen dat zag je toch meteen" Peeta moet lachen "leuk geprobeerd je hebt verloren van een meisje dat 20 jaar jonger is. Finnick zucht "wrijf het er nog maar lekker in. Als ze de hongerspelen in had gemoeten hadden de andere geen kans gehad."

"Nee" Rose stem klinkt fel en vastberaden "ik was zelf dood gegaan in plaats van al die andere onschuldigen kinderen te vermoorden.
Ik weet dat mama geen keus had vanwege Prim en haar moeder, maar ik was liever dood gegaan. Ik staar haar verbluft aan. "Ik weet het ik leefde toen niet, ik weet dat jullie gedwongen werden, maar toch ik had me verzet. Wat jullie uiteindelijk ook hebben gedaan, waardoor ik toch trots op jullie kan zijn.

Er valt een stilte "laten we maar naar huis gaan" verbreekt Peeta de stilte. "Gefeliciteerd Rose ik zal nooit meer aan je twijfelen" zegt Finnick met rollende ogen.

* 1 maand later"

"Een groot applaus voor Percy Odair!" Roept mark onmiddelijk klinkt er van alle kanten gegil. Percy komt het podium opgelopen in een donkerblauwe broek met een wit shirt, waardoor zijn spieren nog beter uitkomen. De helft van de menigte valt flauw en de andere helft gilt het uit. De rest van het gesprek is niet eens te verstaan door het gegil.

Elk moment kan Rose opkomen, ik bijt op mijn nagels ik ben zenuwachtig. "Hier is ze dan de dochter van het meisje in vuur en vlam en Peeta Mellark. Als ze het podium opkomt hap ik naar adem.
Ze draagt een korte jurk tot bovem haar knie, hij is geel met rode accenten en blauwen vlammen likken aan de onderkant van de jurk. Het is de allermooiste jurk die ik ooit gezien heb. Haar haren zijn los en haar ogen twinkelen als nooit te voren. Het publiek joelt het uit en Finnick fluit op zijn vingers, waardoor Peeta hem duwt "dat is nog steeds mijn dochter ja." Ik pak Peeta's hand en vlecht mij vingers rond de mijne.

Na een beetje over koetjes en kalfjes te hebben gekletst gaat Mark over heb het privéleven van Rose "zeg eens Rose heb jij vriendje?" Ik voel dat Peeta zich aanspant "nee hoor daar heb ik later genoeg tijd voor" antwoordt Rose. Peeta ontspant zich onmiddelijk.
Ik zucht "Peeta ze gaat binnenkort waarschijnlijk een vriendje krijgen." Peeta's gezicht betrekt "dat jij daar zo probleem van maakt joh laat haar lekker leven." Begint Finnick. "Ik wil alleen niet dat ze met zo Percy typen krijgt" mompelt Peeta.

Als Jace opkomt wordt het helemaal stil en iedereen staart hem bewonderend aan. Hij draagt wit pak met aan de rand van de broekspijpen vlammen. Het ziet er ontzettend gaaf uit en al gauw blijkt dat Jace hetzelfde talent heeft als Peeta. Hij bespeelt het publiek perfect en niemand komt bij van het lachen

*1 jaar later*

POV Percy

"Nou tot maandag dan maar" ik schud mijn baas een hand. Ik ben net aangenomen als bewaker niet om te straffen maar zoals zaken als ontvoering, moord enz. Ik moet eerst nog wel een jaar stage lopen bij iemand met ervaring, maar naar dat jaar ben ik officieel bewaker.

Als ik naar buiten loop zie het bruine haar van Rose. Ik wil naar haar toe lopen, maar dan zie ik dat ze niet alleen is sterker nog ze is aan het zoenen. Ik herken het haar meteen en het is van Devin even voel ik een steek dit kan niet waar zijn.
"He Rose" roep ik naar haar toe. Ze stopt met zoenen zodra ze mij ziet worden haar wangen rood. "Ehh hey Percy " zegt Rose ongemakkelijk Devin's kille ogen kijken mee over haar schouder. "Percy" zegt zijn donkere stem "dat is lang geleden."
Ik knik "nou babe dan ga ik weer tot morgen" zegt hij met een knipoog tegen Rose.

Rose kijkt mij ongemakkelijk aan. "Hoelang is dit al aan?" Vraag ik. Ze bijt op haar lip " twee weken" ik voel een steen in mijn maag vallen.
"Luister Rose hij is niet te vertrouwen, hij kiest meisjes voor een week of twee neemt ze mee het bed in en dumpt ze. Ik wil niet dat dat met jou gebeurd dus maak het alsjeblieft uit."

Ze staart me boos aan "hij was zo misschien, maar hij is verandert hij houdt echt van me." Ik schud mijn hoofd "geloof me nou maar Rose." Ze kijkt me koppig aan "dat bepaal ik zelf wel het wordt tijd dat ik mijn eigen leven ga leiden. 1 ding nog wil je alsjeblieft niks tegen mijn ouders zeggen." Daarna draait ze zich om en loopt weg.

Als ik thuis ben plof ik neer op mij stoel en schop luidruchtig mijn schoenen uit. "Kan dat niet wat zachter" moppert mam. Ik haal mijn schouders op pak de pan met eten, schep op en smijt de pan terug. Ik heb nog nooit ruzie gehad met Rose. "Iemand heeft hier een rot humeur" mijn vader kijkt me vragend aan "liefdesverdriet? " bij die woorden heb ik het gehad. "Ik niet maar iemand anders binnenkort wel" antwoord ik onverschillig. Ze kijken me vragend aan en ik leg ze het hele verhaal uit.

Het is even stil "Misschien is hij echt verandert" probeert mijn moeder voorzichtig. Ik schud mijn hoofd "zulke jongens veranderen niet. Hij pakt een meisje duikt het bed in en dumpt haar weer net als." Het blijft even stil "net als jij" vult mijn vader aan.

Ik stuif overeind "zeg dat nooit meer ik heb zoiets nooit gedaan en ga het nooit doen. Ik heb nog nooit iemand gedwongen." Mijn vader steekt zijn handen in de lucht "niet schieten zo bedoelde ik het niet." Ik knik en opeens schiet me weer wat te binnen "Katniss en Peeta mogen hier niks van weten" maar vader en moeder wisselen even een blik uit. "Oke dan" antwoordt mijn vader tenslotte.

Er gaan een aantal weken voorbij en ik heb al redelijk veel zaken opgelost. Ik zie Rose en Devin nog veel samen, blijkbaar is hij toch echt verandert. Rose heeft nog steeds niks tegen haar ouders gezegd. Ik hoop wel dat ze het snel doet, want mijn vader verraad het de hele tijd bijna.

Als ik die avond bezig ben met een verslag over inbraken, word er op de deur geklopt. "Binnen" zeg ik zonder ook maar echt op te kijken. Als ik op kijk zie ik Rose staan "je had gelijk" is het enige wat zij zegt. "Heeft hij je pijn gedaan" mijn ogen schieten vuur.
"Nee alleen gisteravond wou hij meer en ik niet. Dat heb ik toen duidelijk gezegd, maar hij ging door. Ik werd boos, hij werd boos en wilde hij doorzetten. Ik heb geschreeuwd dat het uit was en ben toen ben ik het huis uit gerent. Het spijt me ik had meteen moeten luisteren."
Ik schud mijn hoofd "het is al goed je kan prima voor jezelf opkomen."Ze kijkt nieuwsgierig naar wat ik aan het doen ben. Ik lach en leg het haar uit. "Zo dan ga ik nu maar huis" zegt ze. "Moet ik meelopen?" Vraag ik "nee het is maar een klein stukje" antwoord ze.

Ik knik en laat haar uit. "Is alles weer goed tussen jullie?" Vraagt mam bezorgt. Ik knik "niks aan de hand alles is weer goed" zeg ik luchtig. Ik ga weer veder met mijn verslag als twee uur later de telefoon gaat neem ik op
"Met Percy"
"Met Peeta is Rose bij jullie?"
"Nee hoezo" vraag ik verbaast
"Ze is niet thuisgekomen"