afther the revolution(the hungergames)

hoofdstuk 31

POV Rose
Ik lig in bed maar slaap wil er niet van komen. Dit kan aan drie dingen liggen.
1 - ik ben zenuwachtig voor het interview van het Capitool
2 - ik lig in de trein die alle tributen voor de honger spelen heeft vervoerd
3 - ik weet nog steeds niks over de jongen behalve dat hij Gale heet.

Ik zuch en kom tot de conclusie dat slapen niet meer gaat lukken. Ik sta op en trek een badjas aan. Ik loop wat door de coupés tot ik bij een soort woonkamer kom. Er staat een soort tv en een bank. Ik zucht en plof op de bank en de tv springt aan. Oke dat zal hier wel normaal zijn. 'Morgen een interview met de kinderen van de winnaars uit de 75 honger spelen.' Een man met paars haar praat met Mark. 'Wie en wat kunnen we precies verwachten' gaat de man verder. 'Ik wil nog niet te veel verklappen maar er zijn enorme verrassingen' begint Mark.

Ik rol met mijn ogen waarschijnlijk over Amora en dat Percy en ik wat hebben. Ik vind een soort afstandsbediening en zapp over. 'Welkom, welkom bij de 75 honger spelen' een man verwelkomt het publiek. 'Liefje wat doe je?' Ik schiet en probeer het scherm te verbergen. Ik haal opgelucht adem als ik dat het Percy is.

'Stt kom er snel bij' fluister ik. 'Heb jij deze ooit gezien?' Hij schudt zijn hoofd en komt bij mij op de bank zitten. Hij slaat een arm om mij heen en drukt mij stevig tegen hem aan. Ze beginnen met dat president Snow de kwartskwelling voorleest. Ik merk dat Percy ieder woord in zich op neemt. Daarna zijn de boetes. De eerste drie districten zijn niet heel interessant behalve dat de vrouw uit 2 iets aparts met haar tanden heeft gedaan. Als ze bij district 4 aankomen voel ik dat Percy zich aanspant. Ik zie Finnick gelijk. Puur omdat net lijkt of Percy daar staat.

Als Finnick naar voren wordt gegroepen begint een meisje te huilen. Wie is zij? Als meisje wordt Annie Cresta omgeroepen. Ik kijk Percy geschrokken aan. Ik wist niet dat Annie ook mee deed. Het meisje dat begon te huilen stapt naar voren. Nu ben ik verbijsterd. Is dat Annie? Maar een bejaarde vrouw stapt naar voren en biedt zich vrijwillig aan. Finnick geeft de vrouw een knuffel en keert zich tot Annie. Je ziet het net voor de camera's stoppen met filmen. Ik let niet echt op tot we bij district 7 komen. Johanna staat als enige in het vak van winnaars uit district 7. Haar uitdrukking is arrogant.

Als ze district 12 aankondigen ga ik wat rechterop zitten. Ik zie hoe mama naar staat met een trieste blik kijkend naar haar zusje. Haar ogen zeggen al ik kom niet meer terug. Ik zie hoe papa zich vrijwillig aanbiedt voor Haymitch. Puur om mama te beschermen. De tributenparade is niet heel interessant. In tegen stelling tot de interviews. Iedereen doet zijn best om de spelen te laten stoppen. Als mama binnen komt hap ik naar adem. In een trouwjurk eh? Ze was hier toch helemaal niet verliefd op papa?

Als papa opkomt glimlach ik een beetje. Ik lijk zo veel op hem. Papa begint te vertellen over een geheim huwelijk. En dan zegt hij iets wat mijn hart laat stoppen met kloppen. Mama is zwanger, mama gaat zwanger de spelen in. Ik kijk Percy geschrokken aan. Heb ik nog een broer of zus? Of heeft mama een miskraam gehad. Percy schrikt duidelijk ook. Ik wil niet meer verder kijken. Ik wil niet weten hoe het verdee is gegaan met mama's baby. Percy lijkt het te merken en zet de tv uit.

Ik kruip zo dicht mogelijk tegen hem aan. Hij geeft mij een kus. Godzijdank hoeft hij niet meer terug naar district 5. Alles is bijna opgelost. Helaas hebben we nu wel andere problemen. Morgen weet heel de land dat wij iets hebben. Al weet ik niet of dat een probleem is. Het interview is in ieder geval een probleem. Ik wil niet praten over hoe het met mij gaat. Het gaat wel beter maar misschien vragen ze wat over Devin. 'He liefje niet zo piekeren he?' Percy tilt mijn kin op. Ik zucht 'ik ben gewoon zenuwachtig voor morgen.' Hij slaat zijn armen nog aat stevigere om mij heen. 'Maak je geen zorgen alles komt goed.

'Rose' een kinderstem roept mijn naam. 'Rustig Amora ze slaapt nog' hoor ik Finnick mompelen. 'Moeten we haar niet anders naar een kamer brengen' hoor ik Annie fluisteren. 'En Percy dan die wordt dan toch ook wakker' hoor ik Finnick terug fluisteren. 'Waarom vallen ze dan in slaap op de bank' hoor ik Jace zeggen. 'Jace hoe gaat het met Suzanne?' Ik open mijn ogen. Helaas voor Jace gaat de deur net open en komen papa en mama net binnen. 'Suzanne?' vraagt mama gapend. Jace wordt rood en kijkt mij boos aan. 'Laat maar jongen we horen het van zelf wel' zegt papa ook gapend. 'He dat is niet eerlijk' roep ik uit waardoor Percy wakker wordt. 'Goedemorgen Roosje' zegt hij glimlachend. Ik buig naar voren om hem te zoenen.

'Jeetje Rose je bent net wakker en ik zit te eten. Doe dat ergens anders ofzo' moppert Jace. Om een af andere reden begint Finnick nu te lachen. 'Jace ze zijn nog lang niet zo erg als jou ouders' lacht hij. Mama wordt rood. 'Het was een ramp voordat jullie waren geboren. Ik stapte een kamer binnen en wie waren daar aan het zoenen juist ja de gedoemde liefde' zegt Finnick met een hoofdknik.

'Dat zal toch wel meevallen' zegt Percy met opgetrokken wenkbrauw. 'Nou jongen je was er zelf bij' begint Finnick lachend. 'Nee Finnick hou je mond' roept mama. 'Je sliep een nachtje bij Katniss en Peeta en ik wou je komen ophalen maar wat ik daar aantrof' gaat Finnick vrolijk verder. 'Finnick Odair mond houden nu' bemoeit papa zich er nu mee. 'Jeetje mensen dit hoef ik allemaal niet te weten' moppert Jace verder.

Ik word meegenomen door een totaal onbekend voorbereidingsteam. Ik zie nog net dat papa een bezorgde blik op mij werpt. Als ze me vragen om uitkleden doe ik dat langzaam. Gelukkig ligt er wel een soort korte badjas klaar. Het team schrikt duidelijk als ze al mijn littekens zien. 'Ach liefje heb je daar de hele tijd mee rond gelopen' zegt een jonge vrouw met in haar blonde haar roze bloemen heeft zitten. Ik weet niet wat ik moet zeggen dus knik maar wat. 'Ga maar liggen liefje, het is voorbij voordat je het weet.'

Na voor mij gevoel 2 uur op mijn tanden bijten is het eindslijk klaar. Alleen mijn haren zitten nog opgerold een handdoek. Voorzichtig helpt mijn team met in in mijn jurk gaan. Ik krijg nog een strake ketting en enorme hakken. Als ze me voor de spiegel zetten. Schrik ik me kapot. Voor de spiegel staat een volwassen vrouw, zwaar opgemaakt en allermooiste geen littekens meer. Hoe kan dit? Ik kijk ze vragend aan. 'Liefje daar heb je een crème voor' lachen ze.

'We vergten je haren' zegt een vrouw die volgens mij Mandy heet. Ze trekken me weg voor de spiegel weg en halen mijn haar uit de handdoek en kammen het. Als ik opnieuw in de spiegel kijk heb ik blond haar. Blond haar! 'Wat is dit?' vraag ik met een beverige stem. 'We vonden dat je wel wat nieuws mocht gebruiken. Je hebt nu al bijna 18 jaar hetzelfde' piept een vrouw met enorme wimpers opgewekt. Ik knars met mijn tanden. 'Wanneer gaat dit weg?' De drie vrouwen kijken mij teleurgesteld aan. 'Had je liever roze gehad' vraagt een van hun voorzichtig. Ik kalmeer mezelf en denk aan wat mama heeft gezegd. Laat ze hun gang gaan. Ik weet met moeite een klein glimlachje tevoorschijn te halen.

Ik sta in de coulise te wachten tot ik op mag. Ik ben nog steeds geïrriteerd dat ze zonder mijn toestemming mijn haren hebben geverfd. Ik moet over 10 minuten op samen met Amora en Percy. Amora is simpelweg te jong om alleen te gaan. Niemand is er nog en ik word zenuwachtig sta ik hier wel goed. 'Is Rose er al?' Hoor ik een stem acheter mij vragen. 'Nee nog niet' antwoord mama volgens mij. Ik zie er waarschijnlijk van de achterkant compleet anders uit. Hakken die ik nooit draag en blond haar. 'Ik ben er al hoor' zeg ik terwijl ik me om draai.

Mama en papa staren me even aan. Percy en Finnick beginnen te gelijk te lachen. 'Ja ik weet het ik heb blond haar gekregen' zeg ik chagrijnig. Mama moet moeite doen om haar lach in te houden. 'Nu lijk je al helemaal op je vader schat' zegt Haymitch. 'Ik vind er helemaal niks aan' zeg ik nog steeds chagrijnig. 'Je bent nog steed prachtig hoor' zegt Percy lief. Ik glimlach naar hem en hij slaat een arm om mij heen. Hij geeft me een korte kus. 'Rose je lippenstift!' Mandy komt helemaal hysterisch aanlopen. Ik zucht geïrriteerd en draai me om. Als ze mijn lippenstift hebben bijgewerkt is het bijna tijd voor de interviews.

'Denk er om prinses gewoon jezelf zijn' fluistert papa nog naar mij. Ik knik en pak Percy's hand. 'Waar is Amora?' vraag ik. Ze komt er net aanlopen met Annie en Jace. Jace moet helmaal in zijn eentje maar dat vindt hij niet erg zegt hij. Amora is prachtig. Ze draagt een bloemenjurk en in haar vlecht zitten kleine bloempjes. Ze straalt als ze zon. Ze rent zo goed als ze kan op mij af. Ik geef haar mijn andere hand. Op dat moment worden we aangekondigd.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ik zal de komende twee weken wat minder updaten vanwege de vakantie. Ik zal wel proberen door te schrijven maar weet niet of ik kan updaten.

Fijne vakantie iedereen X