afther the revolution(the hungergames)

hoofdstuk 33

POV Rose
Vandaag is het zo ver. Percy en ik hebben vier jaar verkering. Percy zei dat hij verrassing voor mij had. Ik mocht niks weten. Zoals elke ochtend klinkt er zacht geklop aan mijn deur. Dat ga ik wel missen. Percy en ik trekken over vijf weken in ons nieuwe huis. Het is een regel recht sprookje.

'Prinses wij zijn weg. Let jij even op Amora?' Papa klopt zachtjes op mijn deur. En dan zachte voetstappen verlaten de trap. Weer gekrabbel aan de deur. Ik sta op uit bed en doe de deur open. Amora valt languit naar binnen. Met een beteuterd snoetje.

Haar haren zitten los voor de verandering. Ik ga haar zo missen. Ik zal haar niet elke dag meer zien.

Hey liefje tot vanavond. Ik kom je om zes uur ophalen X.

Ik glimlach als ik het berichtje lees. Mijn Percy. Mijn, lieve Percy. Die nog beter voor mij zorgt dan voor zijn eigen leven. Ik hou zoveel van hem. Misschien moet ik een taart bakken voor hem.

Ondertussen is Amora met een oude beer van mij spelen. Ze is echt een schatje.

'Nou Amora zullen wij vandaag wat leuks gaan doen?' Toen ik beneden kwam was er helemaal niemand. Mam zal wel bij Annie zijn. Papa in de bakkerij en Jace natuurlijk bij Suzanne. Het vaste patroon in het weekend

'Bos' zegt ze smekend. Amora is dol op het bos. Mama zegt dat ze een fantastische jager wordt. Ik knik naar haar. 'Dan gaan we bloemetje plukken voor papa en mama.' Ze knikt blij. 'Ook aardbeien' zegt ze liefjes. Amora en aardbeien is zoals 1 plus 1 is 2. Ze horen bij elkaar.

'Ook aardbeien' zeg ik met een kus op haar neus. 'Kom dan gaan we dit kleintje aankleden.'

***
Ik zak doodmoe op de bank. Het is drie uur. Ik heb vier uur met Amora door het bos gelopen. Allerlei dingen verzameld. Vooral aardbeien natuurlijk. Ik heb haar afgezet bij papa in de bakkerij.

Ik kan best nog wel een taart bakken voor Percy. Ik heb tijd genoeg. Snel bak een aardbeientaart. Ik kan dit zowat dromen. Mama zegt dat ik net zo goed ben als papa. Dat vind ik een behoorlijk compliment.

Ik laat de taart afkoelen en plof op de bank. Ik heb best nog wel wat tijd om uit te rusten.

Slaperig open ik mijn ogen. Hoelaat is het? Verdorie kwart voor vijf. Nog iets meer dan één uur. Ik spring overeinde en ren naar de douche.

Ik trek een kort wit jurkje aan met een felrood riempje. Rode haken rode roosjes voor in mijn horen. Van papa gekregen. Tenslote een beetje make-up en klaar. Ik werp een blik op de klok en zie dat ik nog een half uur heb. Even kijken naar de taart. Ik versier hem nog met wat chocolade.

Precies om zes uur gaat de bel. Hij ziet er perfect uit in een smoking. Hij kijkt me verbaast aan. 'Wat zie je er mooi uit Roosje' fluistert hij hees in mijn oor. Ik voel kippenvel over heel mijn lichaam verspreiden. 'Jij ook' zeg ik licht blozend terug.

Onderweg staar ik hem aan onopvallend aan. Hij is zo hot. Waar heb ik dit aan verdiend? Ik heb werkelijk geen idee. De knapste, liefste jongen van de hele wereld valt voor mij. Ik dacht dat sprookjes niet bestonden.

'Roosje we zijn er al' zegt Percy lachend. Ik krijg felrode wangen.
'Percy zo bedankt en was zo geweldig. De volgende keer betaal ik wel.' Percy lacht even en er ontstaan kuiltjes in zijn wangen. Hij zo schattig. 'Het is nog niet over, liefje' lacht hij. Ik kijk hem vragend aan maar hij schudt zijn hoofd.

'Percy ik betaal mee dit is veel te duur.' Hij legt zijn arm om mijn middel en begeleidt me naar binnen. Hij gaat inchecken bij de receptie terwijl ik mijn blik door de lobby laat glijden. Er staan luxe banken bekleed met zijden. Ik strijk er voorzichtig overheen. Het is net of ik leef in een sprookje.