afther the revolution(the hungergames)

hoofdstuk 15

Ik zie Rose met iemand praten, Gale

POV Katniss

Ik weet niet wat ik moet doen en kijk Peeta maar aan. "Prinses?" Zijn stem klinkt aarzelend. Rose kijkt op en rent naar ons toe "sorry papa en mama ik was even " ik aai over haar hoofd "is al goed lieverd ga maar even langs tante Annie. Wij komen zo." Ze knikt en rent weg. Het is een hele lange tijd stil"Ze lijkt op Prim" zegt Gale opeens. Ik voel even een steek en heb zin om hem verrot te schelden. Maar Peeta geeft een kneepje in mijn hand waardoor ik me inhoud."Nou dan gaan we maar weer" zeg ik na weer een tijd stilte. Ik draai me om en wil weg lopen. "Katniss wacht even" ik had het kunnen verwachten. Peeta blijft staan "ga maar ik kom er zo aan." Hij kijkt me onderzoekend aan en loopt dan weg. Ik draai me om en staar Gale wantrouwig aan. "Heb je het boek gelezen?" Vraagt hij voorzichtig. Ik knik, stilte. "Het spijt me als je er problemen mee hebt gekregen." Ik haal mijn schouders op en kijk hem aan. "Had je verder nog wat?" Ik schrik ervan hoe kil ik klink. Hij schud zijn hoofd "alleen dat alles met spijt en dat ik hoop dat je me kunt vergeven." Dit is de druppel ik draai me om en loop weg.

*6 maanden later*

"Mama duurt het nog lang voordat ik een broertje krijg?" Vraagt Rose nieuwsgierig. We zitten aan tafel bij Annie, Finnick en Percy "Het kan ook zomaar een zusje zijn hoor" zegt Peeta. "Nee" houdt ze vol "een broertje, maar hoelang nog en waar is hij?" Ik aai over haar hoofd "het kan elk moment gebeuren en hij of zij zit in mama's buik." Ze kijkt me verbaast aan "echt hoe komt hij daar dan?" Percy kijkt op "ja hoe komt hij daar dan." Ik kijkt verbaast naar Annie en Finnick "hebben julie dat nog niet uitgelegd? " Annie moet lachen "Finn zou het doen." Finnick wordt rood "dit is nou niet het goeie moment" mompelt hij zenuwachtig. Ik moet lachen en opeens schiet er een hevige pijnscheut door mijn buik. Ik kreun zachtje en probeer niks te laten merken. "Ben even naar de wc" mompel ik.

Als ik op de wc ben voel ik mijn vliezen breken en ik raak in paniek. Ik voel de eerste wee al aankomen en probeer het niet uit te krijsen. Peeta flits door mijn hoofd, ik moet Peeta waarschuwen. En dan voel ik niks meer.

POV Peeta

Ik hoor opeens een bonk op de gang. Ik schrik me rot en ren naar de gang. Daar ligt Katniss haar vliezen zijn al gebroken. Ik hoor naast mij Annie een ambulance bellen. Ik til haar op en hou haar stevig vast.

"Verkeerde liging met een keizersnee, niet in levensgevaar" zegt een zuster. Ik zit in de ambulance tegen Katniss te praten. Ze kan me niet horen maar toch. Zordra we bij het ziekenhuis zijn wordt ze een kamer binnen gereden. Ik wil er achteraan gaan maar wordt tegen gehouden door twee zusters. "Operatie gebied mag u niet komen. U kan plaats nemen in de wachtkamer. We laten u zo spoedig mogelijk iets weten.

"Meneer?" Een dokter staat voor me. "U mag naar haar toe alles is goed gegaan. Ik spring gelijk op en volg de dokter.
"Liefje" ik ren op haar af. Ze ziet er goed uit ze heeft iets in haar armen. "Rose had gelijk" fluistert ze. Ik voel een brok in mijn keel als ik hem zie. Het is precies Katniss, zijn bouw zijn olijfkleurige huid, alles. "Hoe heet hij?" Vraag ik. Ze moet lachen "het is ook jou kind hoor." Ik haal mijn schouders op "jij hebt al het werk gedaan." Ze kijkt mij aan "Jace" fluistert ze dan "Jace Peeta Mellark."

*6 jaar later*

POV Katniss
"Was het leuk lieverd? " vraagt ik als Rose binnen komt lopen. Ze is nu twaalf jaar over 2 maanden 13. Ze komt terug van een combi van fitness, zelfverdediging en bootcamp. Op haar tiende kon ze mij al makkelijk verslaan en nu Peeta al. We vonden dat ze er maar iets mee moest gaan doen. "Ja hoor" zegt terwijl een slok water neemt. "Waar is Jace? Ik zou hem helpen met zijn verslag." Jace is qwa uiterlijk een kopie van mij alleen dan een mannenversie en blond haar. Net als Rose van Peeta, maar qwa innerlijk is ze precies mij koppig en vastberaden. "Nog even in het bos met papa aan het zwemmen denk ik.

"Kat komen jullie vanavond eten, Percy is klaar met school en dat gaan we vieren." Hoor ik Finnick stem zeggen door de telefoon. "Ja hoor denk het wel moet ik nog wat meenemen?" Antwoord ik. "Nee hoor we hebben alles al" zegt hij vrolijk.

Als ik heb opgehangen dwaal ik af mijn gedachten. Dat Percy nu al weer klaar is met school. Ik weet nog als een dag van gister dat hij geboren werd klein, lief schattig. Nu hij ongelooflijk knap net als Finnick en helaas ook even arrogant. Hij heeft elke week een ander vriendinnetje, waar Annie niet zo blij mee is. Ze vindt het zielig voor al die meisjes.

Zodra we bij Annie en Finnick aankomen merk ik het al Annie heeft een terugval. Rose gooit de deur open en loopt op haar af. Ik zie dat Finnick al een hele tijd hopeloos bezig is haar terug te krijgen. Rose kijkt even naar Annie en dan legt ze haar hand op haar voorhoofd en begint te praten. "Tante Annie herken je me nog. Ik ben Rose, Rose mellark. Dochter van hun" ze wijst naar Peeta en ik. "Alles is goed je hoeft niet bang te zijn, ik ben hier." Na die woorden knippert Annie met haar ogen. "Ja je hebt gelijk, ik ben veilig." Annie staat op "zullen we maar gaan eten?" Finnick schud met zijn hoofd "dit heb ik je pas 20 keer verteld" zijn stem klinkt geïrriteerd.
"Ach oom Finnick, kun je het misschien niet handelen als je iets keer niet lukt" zegt Jace zogenaamd medelevend. Finnick moet lachen "hoe raad je het?"

"Nou op Percy dan maar" zegt Peeta en heft zijn wijnglas. "Ja inderdaad op mij" zegt Percy, terwijl hij probeert ook een wijnglas te pakken te krijgen. "Nee Percy over 2 jaar pas" zegt Annie streng. Percy zucht luidruchtig. "Wat ga je eigenlijk doen?" Vraag ik om iedereen maar een beetje afteleiden. Een soort vredesbewaker opleiding" zegt hij. "He daar moet je toch sterk voor zijn" zegt Rose bloedserieus. "Ben ik toch ook" zegt Percy arrogant. "Dacht het dus niet" lacht Rose. Percy staat op van zijn stoel en komt dreigend op haar af "wat zei je daar kleintje" kleintje heeft hij haar altijd genoemd. "Nou kleintje zei dat jij niet sterk bent." Hij tilt haar op en gooit haar over zijn schouder. Dat had hij beter niet kunnen doen. Binnen 1 tel staat Rose weer op de grond en heeft ze Percy in de houdt greep en gooit hem op de grond. "Zie je nou wel" zegt ze lachend "je bent niet sterk."

Ze heeft niet eens de gaten dat Finnick en Annie haar met open mond aanstaren. "Dit was niet eerlijk ik was niet voorbeid" roep Percy, terwijl hij overeind krabbelt. "Jaja je kan haar gewoon niet aan hoor" lacht Finnick. "Ik betwijfel jij wel hoor Finnick" zegt Peeta. "Ik vecht niet tegen kleinere meisjes" zegt hij zelfverzekerd. "Je durft gewoon niet" daagt Rose hem uit. "Inderdaad pap ben je bang voor Rose" Percy komt grijzend naast Rose staan.

"Ik bang dacht het dus niet" protesteert Finnick meteen. "Niet rot bedoelt hoor Rose maar ik versla je met twee handen om mijn rug" Jace moet lachen "heb je haar ooit bezig gezien want dan praat je wel anders." Finnick schudt zijn hoofd "maar niemand is sterker dan mij." Rose kijkt hem spottend aan "oke dan daag ik je uit voor een duel morgenavond in de sporthal." Annie verslikt zich in haar drinken, Peeta staart haar ongelovig aan, Percy glimlacht, Jace knikt naar Rose. "Oke is goed" zegt Finnick opgewonden "laat de sterkste winnen en hij geeft haar een hand. "Ik weet niet of ik het zo goed idee vind" begin ik. "Rustig maar Kat ik vermoord haar niet." Rose laat sarcastisch gelach horen "Annie denk je dat morgenavond tijd hebt om iemand te troosten." Annie glimlacht naar haar en fluistert tegen mij "het zal goed zijn als iemand is een keer iemand van hem wint.

Als we die avond terug naar huis lopen begint Peeta met haar te praten. "Was dit nou wel zo goed idee?" Rose haalt haar schouders op "iemand moet hem eens een keer zijn ego indeuken en waarom ik niet." Peeta doet alsof hij nadenkt "misschien omdat hij 50 kilo zwaarder is of 10 keer zo groot en ontzettend sterk is." Rose schiet meteen in de verdediging "dat wil niks zeggen ik ben ook sterk!"

Als we deur open doen ligt er alweer een goude envelop en ik begin te kreunen als Peeta hem open maakt. "Waarneer?" Vraag ik. "1 maand alleen Rose en Jace, Percy zal ook wel moeten." Ik zucht ik zie nu al op tegen volgende maand.

We zijn op weg naar de sporthal, Rose was al wat eerder gegaan om zich klaar te maken. Finnick is totaal niet zenuwachtig en praat vol op. Als we binnen zijn gekomen is Rose al bezig met zich op te warmen. Ze doet een aantal indrukwekkende dingen en ik hoor Finnick slikken. "Nou veel succes" ik glimlach naar hem. Let the battle begin