İNTİKAM ATEŞİ(tamamlandı)

İntikam Ateşi- Final🔥😥

Final bölümü, son bölüm. Lütfen oylar mısın?

İyi okumalar...

(:

"Anne" Dedim acıyla karşımdaki kadına bakarak. Kadın bana gülümsediğinde yanıma gelip elleriyle elimi sardı. Üzerinde her zaman giydiği beyaz sade elbisesi vardı. Ama bu sefer elbisesine kan bulaşmıştı. Etek ve göğüs kısmında yer yer kan izleri vardı. Anneme baktığımda benim sert ve duygusuz yüzümün aksine hala bana tebessüm ettiğini gördüm. Tebessümü yavaşça solarken bu sefer gözlerini acı kapladı.

"Sen kimsin?" Dedi acıyla kaşlarını çatarak.

"Ben..." Dedim kekeleyerek ama o sözümü kesti.

"Sen, benim masum ve melek kızım değilsin." Dedi gözünden bir yaş düşerken. Sözleri kalbimi delip geçsede başımı yere indirerek nefes almaya çalıştım. Benim annem bu sefer bana öfkeyle bakıyordu. Benim annem kızına öfke ve hüzünle bakıyordu.

"Kimsin sen?" Dedi bir kez daha acıyla. O ruhtu, ruhlar ağlayabilir miydi? O ağlıyordu.

"Ben Prenses Asel Gonzales'im" Dedim sesimi güçlü çıkartmaya çalışarak. Annem başını sola yatırıp bir süre beni izledi.

"Evet, sen Prenses Asel Gonzales'sin. Ya benim masum kızım, Ona ne oldu?" Dedi annem yalvarırcasına konuşarak.

"Öldü, öldürdüler." Dedim omuzlarmı silkip burukça gülümseyerek. Annem bana biraz daha yaklaştı. Elini çeneme koyup okşadı.

"Kim öldürdü? Aral Hernandez mi?"

Annemin sözleriyle gözlerimi öfke kapladı.

"Hepsi anne! En çokta o"

"Peki neden yaptı? Bunları biliyor musun? Dedi tebessüm ederek.

"Ne gerek var? Aral seni, ailemi öldürdü. Hiçbir sebep bunu yapmasını doğrulamaz!" Dedim öfkeyle

"Evet doğrulamaz ama gerek var kızım. Aral'ın bunu neden yaptığını bilmek zorundasın!"

"Neden? Neden bunu yapacağım? Zaten onu öldürmek zorundayım. Krallıkları kurtarmak için bunu yapmalıyım." Dedim sertçe. Annem bana katilini savunmamalıydı. Eğer bunu yaparsa intikamım azalırdı. Altında bir şeyler arardım. Bunu yapmamalıydı, yapamazdı.

"Sana sunulan 2 seçeneğin yanında her zaman 3. seçenekte vardır. Unutma! Sen Prenses Asel Gonzales'sin evet. Ama sen, Asel'sin de. Sadece Asel..."

Sadece Asel

Annemi anlamıyordum. Öfkem onu anlamamı engelliyordu. Bu şekilde sadece kafamı karıştırıyordu. Canımı acıtıyordu!

<<<

Uzandığım yerden kalkarken boynum tutulduğu için elim boynuma gitmişti. Nerde uyuyordum ben? Etrafımı kolaçan ettiğimde yanımda, kaldırımda omuz omuza uyuyan bedenleri görünce tebessüm ettim. Nehir Miran'ın omzunda, Defne Nehir'in omzunda, Deniz Defne'nin omzunda, bense Deniz'in omzunda uyuyordum.

Bir dakika! Deniz'in dizinde uyuyan kişi Can mı? Kahkaha atmamak için dudağımı ısırdığımda gözüme çok tatlı görünüyorlardı.

Etrafıma daha dikkatli baktığımda bir parkta olduğumuzu anlamıştım. Aklıma gelen şeyle hızla başımı uyuyan bedenler arasında gezdirdim. Arya yoktu. Gözlerim onu aramaya başlayınca diğerlerini uyandırmadan ayağa kalktım. Gözlerim biraz ötemizde uyuyan ikilide takılı kaldığında oraya doğru koştum.

Arya Yağız'ın dizinde uyuyordu. Bu rahatlamama sebep olurken Yağız uyanmaya başlamıştı. Benim kaşlarımı çatmış yüzümü gördüğünde yaslandığı ağaçtan doğruldu.