လူ့ပြည်၌ကပ်ဘေးကြီးပြီးဆုံးသွားသည်မှာအချိန်ကာလအားဖြင့်နှစ်ပေါင်း၂၀ကြာခဲ့ပြီ။မိစ္ဆာများကားအုံ့မှိုင်းနေသောတိမ်များနှင့်တောင်တန်းမြစ်ချောင်းများကြားပျံ့နှံ့သွားပြီးလောကခြောက်ပါးမှထာဝရပျောက်ကွယ်သွားသည်။ကမ္ဘာပေါ်ရှိအရာအားလုံးပြန်လည်ရှင်သန်လာပြီးမျက်စိရှေ့ကယူကြုံးမရဖြစ်နေသည့်ကမ္ဘာကြီးကလဲနောက်ဆုံးတော့ပြန်လည်ရှင်သန်ဖို့မျှော်လင့်ချက်ရှိနေပြီ။
နိလွင်(逆轮)၏မိစ္ဆာနန်းတော်ဖျက်ဆီးခြင်းခံရပြီးမိစ္ဆာမျိုးနွယ်များလည်းစစ်ရှုံးကာတကွဲတပြားစီပြန့်သွားကြသည်။လိုက်လံသတ်ဖြတ်နေသောနတ်မင်းများဆီမှထွက်ပြေးပုန်းရှောင်ရန်လူ့ပြည်သို့ဆုတ်ခွာလာသဖြင့်ပျက်ဆီးနေသည့်နံရံများ၊ရွာပျက်များ၊သေဆုံးနေသည့်မြို့ငယ်လေးများနှင့်မရေနိုင်လောက်အောင်များပြားသောပြိုလဲယိမ်းယိုင်နေတဲ့အိမ်များသာကျန်ခဲ့သည်။စစ်ပွဲအရှုပ်အထွေးများကြောင့်မိစ္ဆာမျိုးနွယ်နှင့်နတ်မျိုးနွယ်တို့၏လက်ထဲ၌အသက်သေဆုံးခဲ့ရသူများ၊ သား၊ဇနီးဆုံးရှုံးလိုက်ရသည့်သူများလဲမရေတွက်နိုင်ပေ။အုတ်ဂူအသစ်များနေရာတိုင်းတွင်ဖြစ်နေပြီးဤသည်ကားကပ်ဘေးမှလွတ်မြောက်သွားသူများမြင်နေရသည့်မြင်ကွင်းများပင်ဖြစ်သည်။
မည်သို့ပင်ဖြစ်စေအရာအားလုံးပြီးဆုံးသွားလေပြီ။စစ်ပွဲ၏အကြွင်းအကျန်များကိုနှစ်ကာလတွေကပယ်ဖျက်သွားမှာဖြစ်ပြီးထိုအိပ်မက်ဆိုးလိုနေ့ရက်များကိုလည်းတစ်နေ့တော့မေ့ပျောက်သွားမည်သာ။
မြို့ထဲရှိလမ်းထောင့်စွန်းတွင်သူတောင်းစားအနည်းငယ်မှာအားအင်ချိနဲ့စွာဖြင့်အုတ်တံတိုင်းနံရံအောက်တွင်ထိုင်နေကြသည်။ရှေ့ကကွဲအက်နေသည့်ပန်းကန်လုံးထဲတွင်လည်းဗလာကျင်းနေ၏။
သူတို့ထဲတွင်ကလေးတစ်ယောက်လည်းပါရှိသည်။ဆံပင်စုတ်ဖွားမျက်နှာဝါဝါနှင့်ဖြစ်ပြီးအသက်ကတော့၅နှစ်၆နှစ်လောက်သာရှိမည်။သူ့တွင်အသားမရှိသဖြင့်ယောက်ျား၊မိန်းမဟုပင်ခွဲ၍မရချေ။မျက်လုံးဝိုင်းလေးများသည်လည်းတောက်ပြောင်ခြင်းမရှိ။ညစ်ပေပျက်စီးနေသောအဝတ်ကသူ၏ကိုယ်အားမဖုံးနိုင်ဘဲခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်းအပြင်ဘက်တွင်လှစ်ဟာနေသည်။အချိန်အတော်ကြာဆာလောင်မွတ်သိပ်သည့်ဒုက္ခကိုခံစားရသောကြောင့်ပိန်လှီပြီးအရိုးပေါ်အရည်တင်နေသည့်အပြင်သစ်သားခြောက်လိုဖြစ်နေ၏။မြင်နေရသည့်နေရာတိုင်းတွင်လည်းခရမ်းရောင်ထိခိုက်ဒဏ်ရာများအပြည့်။လူတစ်ကိုယ်လုံးမြက်ခြောက်ပင်နှင့်တူနေပြီးလေအေးတိုက်ခံရရုံနှင့်ပင်လွင့်တော့မတတ်။လူများမှဒီအသေးလေးဘယ်လိုများအသက်ရှင်နေနိုင်တာလဲဟုပင်သံသယဝင်လောက်သည်။
YOU ARE READING
ချုံဇီ
RomanceTitle - 重紫 Original Author - 蜀客 This is just a Burmese translation of the novel Chong Zi.All credit goes to original writer Shu Ke.
