ဒုတိယနေ့မနက်အစောကြီးမှာတော့လော့ယင်းဖန်အိပ်ယာထထခြင်းခန်းမဆီသွားဖို့ပြင်ဆင်ပြီးတာနဲ့အပြင်ဘက်တွင်စောင့်နေသောချုံဇီအားတွေ့လိုက်ရသည်။သူ့နောက်ကနေခန်းမထဲလိုက်ဝင်ပြီးစာရွက်ဖြန့်တာ၊မှင်သွေးတာ၊လက်ဖက်ရည်ကမ်းတာတို့ကိုဂရုတစိုက်နဲ့လုပ်နေတယ်။သူမကိုကြည့်ရတာအရမ်းပျော်နေတဲ့ပုံပဲ။
တပည့်လေးကအတွင်းရောအပြင်ရောအလုပ်များနေတဲ့အချိန်လူကြီးတစ်ယောက်ကအချောင်ရေသာခိုနေတာမျိုးကိုသူဆန့်ကျင်ဘက်အနေနဲ့အကျင့်မရှိဘူး။
"သွားအနားယူတော့"
"ဆရာတူအစ်ကိုတွေအားလုံး.........."
ဒီစကားကလော့ယင်းဖန်နဲ့တော့အရမ်းအသုံးဝင်တာပဲ။တခြားသူတွေရဲ့တပည့်လုပ်နိုင်တာကိုသူ့တပည့်လဲလုပ်နိုင်တယ်။ထပ်ပြီးမကန့်ကွက်တော့ဘဲအလုပ်အကျွေးပြုဖို့ခွင့်ပြုလိုက်တယ်။
လအနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်တော့ချုံဟွာနန်းဆောင်ကအများကြီးစည်ကားတက်ကြွလာတာကိုသိလိုက်ရသည်။ဒါလဲမဟုတ်သေးဘူး၊ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကပဲအများကြီးပြောင်းလဲပြီးစည်စည်ကားကားဖြစ်သွားတာ။မနက်တိုင်းတံခါးဖွင့်လိုက်တာနဲ့ပြေးလာပြီး"ဆရာ"လို့ခေါ်တဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့တပည့်လေးတစ်ယောက်ရှိလာတယ်။အလုပ်ကိစ္စတွေစီမံနေရင်လဲမှင်သွေး၊လက်ဖက်ရည်ထည့်ပေးနေတော့တကူးတကမှော်ပညာသုံးစရာလဲမလိုတော့ဘူး။
နှစ်ပေါင်းရာချီတိတ်ဆိတ်ခဲ့ပြီးရုတ်တရက်ဘေးမှာအကူတစ်ယောက်ပိုလာတယ်။လော့ယင်းဖန်အတွက်သက်ရောက်မှုကြီးကြီးမားမားမရှိပေမယ့်တပည့်လေးကအရမ်းနားလည်မှုရှိတယ်။သူအလုပ်တွေစီမံနေရတဲ့အချိန်ဆိုဆူဆူညံညံနှောင့်ယှက်တာမျိုးလုံးဝမရှိဘူး။
ကလေးဆိုတော့စချင်ဆော့ချင်တဲ့အချိန်လဲရှိသေး
တာပေါ့။သူအနားယူတဲ့အချိန်ဆိုအခွင့်ကောင်းယူပြီးသူ့ခုံပေါ်ကုတ်တက်တယ်။သူ့ပုံစံအတိုင်းလဲအတုခိုးပြီးလေးလေးနက်နက်နဲ့စာလုံးတွေရေးနေသေးတယ်။
YOU ARE READING
ချုံဇီ
RomantizmTitle - 重紫 Original Author - 蜀客 This is just a Burmese translation of the novel Chong Zi.All credit goes to original writer Shu Ke.