💫Meleğim💫

31.Bölüm

Selammmmm geri döndümmm nabersiniz kusura bakmayın tatilde olduğum için çok aktif olamıyorum şimdi hazırsanız yeni bölüme başlıyoruz
İyi okumalar ...

(2 ay sonra )

Geldik çattık o güne bugün sınava girecektim 2 ay boyunca eşek gibi çalıştım gece geç saatlere kadar testlerin başından kalkmadım anlamında istediği gibi mimar olmak için ve iyi bir üniversiteyi kazana bilmek için çok çalıştım birazdan sınava gidecektim heyecanlıydım umarım çabam boşuna gitmez üstüme siyah kot şort ve bol beyaz tişört geçirdim ayakkabı olarak canım converslerim tabisi de he he "Meleğim hadi abicim çıkıyoruz ."

"Tamam Demir abiii geliyorum ."

Herkes bana motivasyon konuşması yapmışlardı rahattım nedense ablam ve Alper bana bu zamanda bana çok destek oldular sınavdan sonra Alper'in uçağı vardı ona bir teklif gelmişti 1 aylığına yurt dışına gidicekti bir yandan mutluydum diğer yandan üzgündüm ama onun hayatı ve bu teklifi kabul ettiği için mutluydum arabada gene motivasyon konuşmaları yapıldı ve ben sınava girdim .

...

Ohh çıktım güzel geçmişti karşımda Alper'i gördüm ister istemez gözlerim dolmuştu.

"Meleğim hoşçakal demeye geldim ."

Gözümden yaşlar dökülmeye başlamıştı

"Bu bir veda mı ?"

"Ahh Meleğim ağlama vedaları sevmediğimi biliyosun şşhh gel buraya ."

"Hoşçakal sevgilim ."

"Hoşçakal Meleğim seni seviyorum bunu sakın unutma tamam mı balım ."

"Tamam bende seni seviyorum s-sevgilim ."

Alper yüzümdeki yaşları silip dudağıma sert bir öpücük bıraktı ve sıkıca sarıldık bana evinin anahtarını vermişti son kez kokusunu içime çekip ayrıldık ve ben koşarak arabama geçtim biraz ağır gelmişti abimler arkamda ki arabalara bindiler ablam arkamdan buçukta tebessüm etti ve arabasına bindi ben gaza yüklenip eve yol aldım annem ve babam beni bekliyordu yolda bağıra çağıra ağlamıştım gözlerim kıp kırmızı olmuştu Alper'in evine geldim abimler beni yolda beklediler muhtemelen ablam onlara söylemişti yanıma gelmemelerini anahtarı kilit kısmına soktum ve açtım bir anda kalbime bi ağırlık çöktü evin içine girdim hızlıca odasına ilerledim ve dolabından tişört ve parfümünü aldım duvarda fotoğraflarımızı gördüm ağlamalarıma devam ettim çok şey yaşamıştım ama en ağırı buydu galiba 1 ay bana 1 yıldı sanki fotoğraflamızdan bir tanesini elime alıp sıkıca tuttum kaç saat boyunca odasında kaldım artık eve gitmem gerekiyordu arabama geçtim yüzüme makyaj yaptım belli olmasın diye eve geldiğimde kuziler ve diğer akrabalar toplanmış bana kutlama hazırlamışlardı salona girdiğimde bi yandan ağlıyo bi yandan yüzümde buçukta bi tebessüm vardı annem benim bu halimi görüp koşarak yanıma gelip sarıldı ağlamam arttı

"Kızım canım n'oldu sana ağlama geçti tamam sakin ."

"A-alper g-gitti a-anne kalbim ağrıyor. "

Toprak abim hemen yanıma geldi herkes susmuştu sadece evin içinde benim ağlamam yankılıyodu Ato beni az da olsa güldürdü üzüntümü bir kenara atıp neşeli halime döndüm Alper olsa ağlamamı istemezdi kutlama yaptık eğlendik gece olunca abimler kuziler ve ablamla bara gitmiştik eğlendik sarhoş olduk dans ettik coştuk ben benliğimden   çıkmıştım adeta gece geç saatlere eve geldik duş alıp yatağıma geçtim Alper'in tişörtünü alıp sıkıca sarılıp içine kokusunu çektim ve uykuya daldım .

...

Gene uyandık bakalım bugün hangi belaya bulaşıcaz hdhdhdhdhxh aşağıya indim "Good morning family ."