CHAPTER FORTY ONE: PANIC

931 47 11
                                    

(lyryvy's gown above. Isipin niyo na lang na in deep color gold sya. Diko Kasi mahanap yong ganong kulay sa google, Wala ring Pinterest phone Ng papa ko. Kaya Yan na lang.)

_________________________________
Lyryvy POV.

I don't know what to say to him, or how to react Infront of him.

This is a Shock, really a Shock to me.

The person who was the cause of my frustration and confusion just months ago is now here in front of me sitting so elegantly in his golden throne while looking at me intensely.

Every minutes that has pass he was still looking at me, and I'm slowly becoming unconscious by my looks.

Ewan ko kung presentable pa ba Ang itsura ko o Hindi na. Ang pinag alala ko pa Naman Ngayon ay baka Mukha akong haggard dahil narin sa mahabang pag lakbay.

May dinala Naman ako mga damit pero nabasa iyon dahil sa pag sita Ng barko kaya ilang Araw na Rin akong di nakaka pag palit.

At naamoy Kona talaga Ang sarili ko.

Ang baho ko (⁠╥⁠﹏⁠╥⁠)

Naalarma ako nong bigla syang tumayo sa trono Niya at lumakad papalapit sa akin.

"Ah! Yo-your Majesty! Stay in your position and do not move a muscle!" I panic shouted which he did not listen kaya mas Lalo akong nataranta.

"Why would I do that?" He ask still walking, but a little bit faster this time.

I was thankful that my position to his is long kaya natatagalan sya makapunta sa Lugar ko.

Nakatayo parin Kasi ako sa naglalakihang mga pinto, habang sya ay naka upo sa trono Niya kanina.

And I was also thankful that the throne room is Quite wide kaya Rin sya natatagalan maglakad.

Gawin ba Naman kasing Malaki at mahaba itong Lugar eh, sya pa Ngayon nahihirapan.

Konting hakbang nalang Niya ay makakarating na sya sa Lugar ko kaya dahil sa kaba ay bigla akong kumuripas Ng takbo papalabas Ng throne habang naka sigaw.

"AH! MAMAYA NA LANG PALA TAYO MAG USAP MAHAL NA HARI BYE!" Sigaw ko at Dali daling binuksan Ang pintuan at lumabas.

Hapong hapo ko Ang aking dibdib habang ako ay naghahabol hininga.

Nararamdaman ko pa Ang mga tingin Ng tao nasa paligid ko pero diko Sila pinansin at lumakad na lang sa Isang tabi.

Nong nakakahinga na ako Ng maayos ay don ko lang na realize yong ginawa ko.

Napasinghap na Lang ako at napa hawak na Lang ako sa noo dahil sa katangahan ko.

' ang Tanga Tanga mo lyryvy! Bat ka ba Kasi tumakbo! Jusko, kahihiyan ka! Kahihiyan ka talaga.' Nanlulumo Kong sermon sa sarili.

At dahil busy ako sa pag usap sa sarili ay diko namalayan na nasa harapan Kona pala yong imperial butler.

"Our majesty, the king. have requested for Me to deliver the empress to the empress chamber for our empress to be pampered and prepare herself for the dinner later on." Ulat nito sa akin kaya napatango na Lang ako kahit na lutang parin ako.

"Okay, lead the way gentleman." Sabi ko habang lutang parin.

The butler nodded and he started to walk leading the way while I was following behide.

Pumasok kami sa loob pero diko na nakita roon si Vinres, or should I say Emperor Throy.

Pumasok kami sa Isang pintuan sa side lamang Ng trono, at sa likod Ng pintuan na iyon ay Isang mahaba na hallway.

Reincarnated As The Disgrace Marchioness VillainessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon