apocalypse • minsung

°8

Senin kıymetini de kimse bilmiyo be apocalypse☹️

...

"Hadi çocuklar, bahçeye çıkıyoruz!"

Anaokulunun öğretmeni sınıftaki çocuklara seslenince hepsi oyun oynadığı yerden ayrılıp kapının önünde toplanmıştı.

Jisung ve minho el ele gelmişlerdi, her zamanki gibi.

Kadın hepsini tek sıra haline getirdikten sonra minho ve jisungu da sıranın en arkasına yerleştirdi.

İkisi bir yere gideceklerinde ellerini hiç ayırmazdı, öğretmen de onların ayrılmak istemediğini, ayrılınca huzursuz olduklarını bildiğinden bir ayrıcalık sunup ikisini el ele en arkada tutardı.

"Tek sıra olduğumuza göre şimdi ne yapıyoruz?"

"Tren oluyoruz!"

Çocuklar hep bir ağızdan cıvıl cıvıl bağırdığında kadın da memnun bir surat ifadesiyle onayladı onları.

Her bahçeye çıktıklarında bunu yaptıklarından ne yapmaları gerektiğine hakimlerdi, hepsi bir önündekinin omuzlarına ellerini yerleştirdi.

Minho ve jisung da ellerini ayırmadan biri boştaki elini önündeki çocuğun sağ omzuna diğeri de sol omzuna yerleştirmişti. Böylece tren oluşturulmuş, öğretmenin açtığı kapıdan çocuklar uyumlu bir şekilde bahçeye ulaşmıştı.

Öğretmenin gözetiminde çocuklar bir yerlere dağılırken kimi kum havuzunda kimi salıncaklarda kimi de seksek alanındaydı.

Minho ve jisung hariç.

İkisi kimseye görünmeden yine bahçedeki gizli yerlerine gelmişti. Ana okuluna gitmeye başladıkları ilk haftalarda keşfetmişlerdi burayı ve ne zaman bahçeye çıkılsa buraya gelirlerdi. Ayrıca henüz yakaladıkları olmamıştı.

Atılmak üzere kenara ayrılmış çatısı kırık çilek evin pencerelerini kapatıp yerine oturdu minho.
Karşısındaki jisungun parlak gözlerine bakıp tebessüm etti.

"Bizi burada bulamazlar, korkma."

"Teşekkür ederim min."

Ardından küçük kollarını karşısındaki bedene sıkı sıkı sardı jisung. Minho her şeydi onun için, çok değerliydi.

"Özür dilerim min, benim yüzümden sen de oynayamıyorsun diğerleriyle. İstersen bugünlük onların yanına gitmeyi deneyebiliriz. Hem belki kırmızı kamyonumla oynamalarına izin verirsem çekingenliğim azalır. Senin için deneyebilirim, hm, olur mu?"

Minho ne kadar tatlı göründüğünü bilmeden kaşlarını çattı, amacı sinirli görünmekti ama sinirlinin yanından dahi geçmezdi bu surat ifadesiyle.