KALP YARASI

Leke

Merhaba canlarım
Size kısa bir özet geçeyim.

Okuyacağınız bölüm Ali'nin hayatını değiştiren gece, devamı on iki yıl sonrasından başlayacak gibi😏😉
Bol dram, aşk, heyecan, kaçma kovalamaca, ağır ağabeylerle dolu dolu olacak.❤️
Daha önce yazmadığım türde bir deneyim olacak. Ben de çok heyecanlayım.

Öyleyse gerisi sizde, ne dersiniz? Başlasak mı?

Oy ve yorum yapmayı unutmayalım lütfen.

instagram: @wattpadkalpyarasi

Alıntı, edit ve dedikodular için beklerim😍
*** *** ***

ALİ

15.12.2012

23.00

Kardeşim dediğim adamın göğsünü delen namlu, şimdi benim elimde yere bakıyordu.
Yağmur gözlerime karışıyor, Vural'ın kanını köy meydanına akıtıyordu.
Kimse unutmasın diye bu geceyi yağmıyor da çığlık çığlığa bağırıyordu.

Kurşunun kulaklarımı sağır eden sesini, köyün sessizliği yırtıp atıyordu. Ve gökyüzü çıldırmış gibi köy halkını uyandırmak için bağırıyordu.

Ey Doruk köyü diyordu.

Sıcak yatağından kalk ve bak! Oğlunuzu, kardeşinizi, on sekizlik delikanlınızı vurdular! diye göğü yere indiriyordu.

Sonrası mıydı?
Köy sonunda yağmurun ağıdını duydu.
Birileri bağırdı, birileri göğsüme vurdu, birileri suratıma tükürdü.
Öyle karanlık bir geceydi ki gözlerim kimseyi seçemedi.
"Jandarma!"diye bağıran muhtarı işittim bir ara. Kaçsam kaçardım da anamın sütü bana zehir olur diye istemedim.
Ellerimde katran vardı, bileklerim de kelepçe olsa ne olur diye geçirdim içimden.
Sonra bir fısıltı çarptı kulaklarıma.

"Ali."dedi biri.
Bileklerime kelepçe takılırken kaldırdım başımı.

Ve onu gördüm

Ta en uzaktaydı.

Yatağından kalkıp gelmişti belliydi. Üzerinde ince entarisi bir de omuzlarından eksik etmediği kırmızı şalı...
Üşüyecek dedim.
Gözleri yerdeki ağabeyine kaydı...Dudakları titredi. Yağmurun ıslattığı siyah saçlarına ellerini geçirip acısından sökmek ister gibi çekiştirdi.

Bir fısıltı koptu dudaklarımdan "Yapma! "dedim isyanla.

Öyle bir feryat edip dizlerinin üzerine düştü ki o zamana kadar hareket etmeyen ayaklarıma can geldi. Ona doğru iki adım attım. Ama enseme yediğim darbeyle yere düştüm. Sırtıma biri ayağını bastırdı. Yüzüm betona çarpıp, Vural'ın kanının karıştığı suya gömüldü.

Canım hiç acımadı da nefesim kesildi.
Ama o can acısıyla yumruklarını göğsüne vura vura ağladı, ben onu izleyerek delirdim.

Omuzlarımdan asılıp ayağa kaldırdılar beni. Dövüşektim kararlıydım.

Gök patladı. Şimşek havayı yarıp meydanı aydınlattı.

Ve beni dünyaya bağlayan fırtına renkli gözler tiksintiyle kısıldı.

"Allah en sevdiğini sana haram kılsın."diye nefretle bağırdı. Oysa en sevdiğim kimdi hiç bilmiyordu.

Ellerimdeki katran kollarıma uzandı, ağzımdan girip boğazımdan kalbime doldu ve ben paramparça olana kadar her zerremi tüketti.

Bir cümle beni bitirdi.

Ben Ali, nam-ı değer Delikan.

On sekiz yaşında, en yakın arkadaşını öldürmüş Ali...

Çocukluğunda tutulduğu sevdayı günbegün büyütüp kanına işleyen Ali...

Kimsesiz kalan, sevdiğinin düşman bellediği Ali...

Ve Lekeli'ye giden taşları azapla dolduran Ali...

Dipnot: Bu hikayenin şarkısı "Keskin Bıçak" Sezen Aksu. Tüm yarım kalmışlara yazılmış gibi.

BİR DÜŞMANLA BİR KİMSESİZİN AŞKI...
💔🖤