Çocuk gibi ağladım o akşam.
O kadar hiç,o kadar boş,o kadar manasız.
Öyle haksız yere uzağım ki senden..
Sana bakınca içim acıyor şimdi. Kilometreler giriyor aramızda. Bir adım atıyorsun bana doğru, düşecek gibi oluyorum.Ben sana gelmeye çalışıyorum, sen kaçıyorsun.
Seni kime anlatsam yerinde olmak istedi.Ben seni,senden daha çok sevdim.
Annen gibi,koşulsuz şartsız.
Hatalarına bile aşıktım,belkide en büyük hatam olduğundan.
Her şeye rağmen,hep hayırlısını diledim tanrıdan.
Tabiki her şeyin hayırlısı olsun,ama hayırlısı sen ol istedim.
Olmadın.
Ve Tanrı.
Benim kalbime sana ait böyle büyük bir aşkı koyan tanrı,beni senin yakınlarına bile koyamadı.
Ben seni sevdiğimde,bu şehrin haziranlarına yağmur yağdı.
Bu şehrin haziranları bile,sen gidiyorsun diye benimle ağladı.
