Sevgilin varmış şimdi.Konuşanlar aynı insanı sevdiğimizi söylüyor.
Öyle değil.
O onu seven birini seviyor,inan bu çok kolay.
Bense beni hiç sevmeyeceğini bildiğim birini,ve inan bu tahmin ettiğinden çok daha zor.
Bir kaç saat sonra güneşin doğup günün başlayacağı gibi,bir kaç beden sonra aşkın ne demek olduğunu anlayacağımız gibi.Yağmurun er geç kesileceğini söylemek gibi bir şey bu.
Aksi mümkün mü?
Değil işte,tıpkı bir gün gözlerine sorgusuzca bakabileceğim ihtimali gibi.Değil.
Kızma yazdıklarıma,sitem değil hiç biri.
Gerçi okumuyordun zaten,değil mi ?
Bunları yağmurlu bir Ankara gece yarısından yazıyorum sana,yine yazıp sildiğim bir mesaj olarak kalacak bu da.
Uyuyorsundur şimdi,güzel uyu.
Sen uyurken bir kaç defa daha sevdim,bir kaç defa daha vazgeçmek istedim.Bil diye yazıyorum.
Vazgeçince gelen çok adam gördü bu yürek,sen ben vazgeçmeden gelsen ya?
