Hoofdstuk 2

237 15 2
                                    

Pov Angie

Ik word wakker, de zon schijnt vel in mij gezicht. Ik denk dat het een mooie dag word, of misschien niet. Er gaan een paar vragen door mijn hoofd heen: Wat als ik Herman weer terug zie? Wat als hij al getrouwd is? Wat als Buenos Aires me alleen maar laat denken aan het verleden? Wat moet ik dan? Terug naar Frankrijk? Nee! Ik ga terug om een logische reden, niet perse om Herman weer te zien, en al mijn vrienden, maar om iets anders. Ik begin te huilen. Wat als ze me nooit meer willen zien? Ik blijf huilen.

Nu 2 uur ga ik naar het vliegveld, er is niemand om afscheid te nemen, en waarschijnlijk ook niemand om me op te halen.

Het vliegtuig begint te landen. Ik vind het eng! De man die naast me zit dat ik gewoon diep moet ademhalen, en aan leuke dingen moet denken.

Pov Herman

Ik zit in het vliegtuig terug naar Buenos Aires. Ik was een tijdje in Frankrijk voor een vergadering van mijn werk. We gaan zo landen, ik zit naast een vrouw, ik ken haar ergens van maar waarvan weet ik niet. Ze begint te hyperventileren en ik zeg "gewoon diep ademhalen, en aan leuke dingen denken" ze doet het en ze wordt steeds rustiger. Het vliegtuig raakt de grond. Ik kijk de vrouw aan. Wow wat heeft ze mooie ogen, ze zijn net zo mooi als die van Angie. Ze zou het me vast nooit vergeven als ze het weet. ik zucht.

A secret ChildWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu