A secret Child

Hoofdstuk 11

~~onderweg naar huis~~

Ik kan het niet geloven. Ik ben gewoon met diego! Ik ben zo blij! Ik hou echt van hem. Zijn ogen, zijn lach, zijn aanraking. Met die gedachten glimlach ik van oor tot oor. Ik kom thuis aan en loop direct naar men kamer. Ik kleed me om en ga in bed liggen. Ik kijk naar men nachtkastje waar er nog steeds een foto van Herman en mij staat. Ik pak hem en kijk er een lange tijd naar. Er komen tranen in men ogen. Die tijd was zo speciaal voor me. Maar nu heb ik diego en ik hou van hem! Ik leg de foto terug weg en val langzaam in slaap.

~~volgende dag~~

Diego heeft me net gebeld of ik niet bij hem zal willen komen wonen. Ik weet het niet, het is het huis waar ik dacht dat ik voor eeuwig en altijd met de zelfde man zal gaan wonen. Ik zei dat ik er nog over moest nadenken. En gelukkig snapte hij het. Ik loop naar beneden en maak ontbijt. Als het op is loop ik naar het park en ga op een bankje zitten. 'Hey schoonheid!' Hoor ik ineens. Ik draai me om en zie diego naast me zitten. Ik glimlach en geef hem een kus. 'Ik ben zo blij met je!' Zeg ik. 'Ik ook met jou! Ik hou van je.' Zegt hij terug. 'Ik ook van jou!' Antwoord ik en even later zijn zijn lippen weer op die van mij.

Sorry voor korte hoofdstuk :/
X haberl2001