13.Bölüm

16.8K 1.1K 191
                                    




İyi Okumalar





Yabancı Kişi





Yüzüme vuran ışıkla gözlerimi açmak istedim ama bu oldukça zor gelmişti.Tüm bedenimde hissedilen bir ağrı vardı. Aldığım derin nefesler düzene girince birbirine girmiş kirpiklerimi araladım.

Bakışlarım olduğum yeri incelerken bir yatağın üzerinde mavi duvar boyalı bir odanın içindeydim.Neler olduğunu hatırlayamıyordum.Sanki son yaşadıklarım aklımdan silinmişti.

En son askeriyeden çıkıp arabaya binmiştim sonrası sesler,kan..

Erdi abi! O neredeydi en son arabadaydık.

Umarım iyisindir abi.

Yattığım yerden kalkmak istedim bunun için başımı yastıktan kaldırınca hissettiğim sızıyla elim göğüsüme gitti.

Yaşadıklarım o an zihnime bir film gibi girdi.

Ben vurulmuştum.

Bir kumpas kurmuşlardı bana ve vurulmuştum.

Peki şimdi neredeydim?

Elimi ağrıyan göğüsüme bastırıp yerimden doğrulmaya çalıştım kısık çıkan iniltilerimin kimsenin duymasını istemiyordum.

Beni buraya getiren kimse düşmanımda olabilirdi.

Aldığım nefes sıkışınca sakinleşmeye çalıştım. Yetmiyordu sanki, üzerimde ki beyaz tişörtü göğüs hizama kadar kaldırdım.Ağrımın sebebi sol göğüsüme sarılı olan sargının altında ki yaraydı.

Bana bunu yapan kimse kalbimin sağda olduğunu ve kalp hastası olduğumu hesaba katmamıştı.

Evet kalbim sağdaydı. Bunu bilen ben ve Cesurduk sadece.

Tişörtü yavaşça indirip kaldığım odayı inceledim. Mavi boyalı orta büyüklükte olan odanın içinde sadece bir yatak ve komodinin üzerinde ki sürahiden başka bir şey yoktu.

Oldukça garipti.

Bedenimdeki acıyı umursamadan ayağı kalkmaya çalıştım ilk iki denemem başarısız olunca yataktan destek alıp tekrar denedim.

Elimle beyaz çarşafı sıkmıştım. Acıdandı tabi.

Sonunda ayağa kalkabildiğimde kapıya doğru yavaş adımlarla yürüdüm.

Geldiğim kapının tokmağını çevirince kapı açılmadı. Bir kere daha denedim ama sonuç aynıydı.

Beni buraya getiren kimse kilitlemişti anlaşılan o ki düşmanım olduğunu belli etmişti.

Ama bende Zümra isem buradan kolayca çıkardım. Bakışlarım bir umut odada gezinip iki taraflı camın önünde durdu. Parmaklıkları olmayan camla içimden şükürler ederken yavaş adımlarım orayı buldu. Camı açmaya çalıştım ama ne yazık ki kilitli olduğu için açılmıyordu.

Kapıya yaklaşan adım sesleri beni panikletti. Kısaca etrafta göz gezdirdim ama saklanacağım hiç bir yer yoktu.

Kapıdan gelen kilit sesiyle kendimi zor bela kapının arkasına attım. Geçmeden sürahiyi almıştım yere bir kaç damla dökülse de umurumda değildi.

DİLZEDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin