DİLZEDE

11.Bölüm

İyi Okumalar

Bir Çift Patik

"Şş ağlama lütfen" çaresiz çıkan sesimle bakışlarım arabayı süren Kayahan'a değdi.

Büyük bir dikkatle arabayı sürüyor.Aynı zamanda bizi kontrol ediyordu.

Şuan hastaneye gidiyorduk.O telaşla bebeği kucaklayıp arka koltuğa geçmiştim.

Kayahan üşümesin diye hem ceketini örtmüş ,hem de klimayı açmıştı.

Allah'tan ateşi yoktu bebeğin.Hangi cani ufacık bebeği bırakmıştı aklım almıyordu.

Ama bunun sorumlusunu bulduğumda onları beter edicektim.

"Geldik,az kaldı."Şükür ki ağlayan bebek susmuştu.O ağladıkça benim içim parçalanıyordu.

Arabanın durmasıyla Kayahan hızla arabadan indi.Arka kapıyı açtığında bebeği kucağına uzattım.

"Ben..ya düşürürsem küçücük"sorduğu masum soruyla gülmek istesem de kendimi durdurdum. 

"Peki..kalkmama yardım eder misin?" kafasını sallayıp belimden tuttuğu gibi yavaşça arabadan indirdi. Çantayı da alıp arabadan indik.

Hızlı adımlarla acile giriş yaptık.

"Biri buraya bakabilir mi?" Kayanın çıkan sert sesiyle bebek irkilirken Kayahan hızla döndü.

"Özür dilerim"bebekle konuşmasına ne kadar tebessüm etmek istesem de şuan psikolojim alt üst olmuştu.

Gelen hemşire bebeği almak istediğinde onu uyardım.

"Yavaş olun..canı acır"hemşire samimi bir şekilde tebessüm edip bebeği aldı.

"Biz kontrolleri yapacağız siz kaydınızı yapın isterseniz"

"Şey..biz bebeği bulduk" çöpe atmışlar diyemdim.

Hemşire şaşırırken"Anladım" diyerek yanımızdan ayrıldı.

Arkalarından bakarken başım bir an döndü yerim de sarsılırken tutunacak bir yere aradım. Güçlü kollar belime tutuldu.

"İyi misin?" "Gel oturalım şöyle" beraber hastane koltuklarına oturduk. Elini üzerimden çekmemişti.

O dalgınlıkla kafamı omuzuna yaslayıp gözlerimi kapattım.

Gelen seslerle birbirine girmiş kirpiklerini açtım.

"Dediğim gibi stresten ve açlıktan bayılmış olmalı tekrardan geçmiş olsun."

"Sağ olun" Kayahan'ın sesiyle başımı oraya çevirdim.

Kapıdan çıkan doktorun ardından bakışları beni buldu .