DİLZEDE

20.Bölüm

İyi Okunalar

Baba

Arabada yankılanan telefon zili bana aitti. Telefonun ekranına baktığımda Talha Kızılay yazıyordu.Şaşırmıştım.Yıllar olmuştu beni aramayalı.

Zümra'nın da bakışları telefonun ekranındaydı.Telefonun sesi tekrar yükseldiğinde açtım.

"Efendim?"Dedim.

"Zümra yanında mı?"Diye sordu sinirliydi  biraz sesi.

"Yanımda"Dedim Zümrayla göz göze gelirken.

"Zümradan uzak durmanı söylemiştim.Anlaşılan beni dinlememişsin."Dedi.Söyledikleriyle sinirlensem de yanımda ki kadın için susutum.Ona cevap vermeyerek telefonu suratına kapattım.

Zümra'ya baktım günlerdir aklımda olan soruyu sordum.

"Talha ile ne ilişkin var Zümra?"Diye sordum alacağım cevaptan korkarak.

-

Kayahan'ın sorusuyla ne söyleyeceğimi bilemedim.Ağızım bir kaç kez açılıp kapandı."Ben.."Cümlemin devamını getirmeden Kayahan beni durdurdu.

"Kusura bakma aşırıya kaçtım. Geç oldu gidelim mi?"Diye nazikçe konuştu.Anlayışlı olması hoşuma giderken daha fazla bekletmeden kafamı salladım.Zaten anlatacaktım ona her şeyi şimdilik bir kaç sorunu halletmemiz lazımdı.Beraber aynı anda arabadan indik.Hastanenin karşısında park etmişti arabayı.

Bu yüzden karşıya geçecektik.Arabayı kilitleyip yanıma geldi.Yüzünde bir tereddüt görsemde hemen bunu gizledi.Bakışları kısaca etrafta gezindi.Bunu bir şey söylemekten çekindiğinde yapardı.

Duygularını çok hızlı kontrol edebiliyordu."Rahatsız olmazsan eğer elimi sırtına koyacağım?"Diye sordu.

Yutkundum.

Daha fazla beklememek için onay verdim. Verdiğim onayla önce üzerinde ki ceketi çıkardı.Omuzlarıma bıraktığında ben sadece gözlerine bakıyordum.Göz göze gelince afallasa da ceketi önümü kapatacak şekilde omuzuma bıraktı.

"Sahil kenarına yakınız çok eser buralar"Dedi.Anlayışla kafa salladım.Hiç bir şey söylemiyor beni yönlendirmesine izin veriyordum.Bir kolunu omuzuma doladı.Arabalara dikkat ederek karşıya geçtik.

Hastanenin girişine geldik.Danışmana yönelmeden Kayahan bizi yönlendirdi.Merdivenlerde bir üst kata çıktık. Ardından uzun bir koridora doğru ilerledik.

Uzaktan gördüğüm tanıdık üç beden vardı.Bizi ilk fark eden Sancak oldu.

Bir bana bir de üstümde ki cekete baktı ardından üzgün duran yüzü bir anda sinirli bir ifade belirdi.

"Ne işiniz var sizin birlikte?"Dedi oturduğu yerden kalkıp yanımıza yaklaşırken.

"Anlamadım?"Dedim onu ne ilgilendirirdi.Hayır yani biyolojik olarak abimdi ama...

Aması vardı işte..

"Kayahan'la ne işin var?"Dedi bu sefer başka bir ses sadece daha yumuşaktı ses tonu.

Talha'ya baktım."Ne bu sorgu?"Dedim kaşlarımı çatarak.

"Yeter ikinizde sesinizi kesin!"Dedi.Turan Albay.Hastanede olduğumuzun farkında olduğu için sesi kısık ama keskin çıkmıştı.