Pardon bakar mısınız, tanışmış mıydık?
Sevmiş miydim ben sizi hiç, sevişmiş miydik?
Pardon daha önce konuşmuş muyduk?
Yürüyüp çıkmazlarda yorulmuş muyduk?
Yüzünüz ne kadar da aşina
Avcumun içine alıp öpmüş olabilirim
Gözünüz öyle uzak bakmasa
Sizi t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Abelle saatlerce anı simülasyonunu devam ettirmek için uğraşsada bir türlü başaramadı. Odanın her yerini didik didik etti belki bir şeyler ona yardım eder diye ama olmadı. En sonunda zihni aylardır istediği sessizlikten çıkmazken bundan rahatsız olup pencereyi açtı. Sokağın sesi kulaklarına dolarken Eyfel manzaralı gökyüzünde biraz gözlerini gezdirdi. Umutları sabaha kalmışken daha fazla uyanık vakit geçirmek istemediğini fark edip yatağa ilerledi. Kıyafetleriyle kendini öylece yatağa bırakırken yorgunluktan başka bir şey hissetmiyordu...
Paris'in ışıltılı gece hayatında Eiffel Trocadéro Hôtel'de bir kadın uykusunda rüya görüyordu. Abelle gündüz hatırladığı anıların döngüsünde gezerken rüyası yavaştan kararmaya başladı. Normalde her seferinde otelin önüne yanındaki kadınla beraber giderken anı döngüsü bara tekrar başa sarıyordu lakin bu birden değişti. Abelle soğuk terler dökerken odanın perdeleri uçuştu ama uykusu o kadar derindi ki her şeyden bihaber kaşlarını çatıp zihninin derinliklerine dalmaya devam etti. Yanındaki kadınla beraber gülerek otele girdi. Lobiye yaklaşıp bu gün gördüğü adama gülümseyip " Eyfel manzaralı en güzel odayı istiyorum." dedi. Adamla kafa sallayıp bu gün yaptığı gibi arkadaki dolaptan bir kart alıp onlara uzattı. Abelle kimliğini uzatıp kendi girişini yaptırırken yanındaki kadında kendi cüzdanına uzanıp kimliğini lobideki adama uzattı. Adam işlemleri halledip kimlikleri geri uzattığında Abelle göz ucuyla kimliğe bakıp kadına gülümseyerek geri uzatmıştı. Her şey yavaşlarken Abelle uykusunda olmasına rağmen bir şaşkınlık nidası attı. Bütün taşlar yerine otururken Abelle ve kadın asansöre yöneldi. Abelle bunun nasıl olmuş olabileceğini düşünürken önce aynadan yanındaki kadına gülümseyen kendini sonrada aynadaki kadını fark etti. Fark ettiği şeyle zihni alarm çanlarının sesini yükseltirken artık rüyasından uyanması gerekiyordu. Aynadan baktığı kahve saçlı kadının yüzünü artık görüyordu. Zihnindeki parçalar tamamlanırken zorlukla kendini uyandırdı.
Dakikalar gibi gelen zaman sastler içinde geçmiş ve güneş doğmuştu. Abelle nefes nefese olmasına rağmen hiç umursamadan koşarak çantasını alıp asansöre gitti. Asansörü beklerken heyecandan eli ayağı titriyordu. Asansöre binip lobiye ulaşana kadar zamanın yavaşlığına içinden küfürler aıralarken sonunda kendini lobide buldu. Lobide bulunan kadınla çıkış işlemlerini hızlıca halletmeye çalışırken dün konuştuğu adamın sesini duydu. " Bende tam sizin yanınıza gelicektim." Adama tam artık gerek kalmadığını söyleyecektiki adam ondan önce davrandı. " Camille Depardieu. Sizinle beraber gelen kişi."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
