Ne Me Quitte Pas ( Beni Terketme) GXG

Le Sens de la Vie

Tutku ve özlem dolu dudaklar ayrıldıklarında Abelle, Camille'in elinden tutup onu odasındaki koltuğa götürdü. İki kadın tekrar, ama bu sefer daha rahat bir şekilde, sarılırken Camille titrek bir nefes alıp heyecanla konuştu. " Hala olanlara inanmakta güçlük çekiyorum. " Abelle kıkırdayıp ona daha çok sarıldı. " Bende aynı duygular içindeyim. " Huzurlu sessizlik ve Adelle'in sesi ortama hakim olurken Camille kafasını kaldırıp çatık kaşlarla Abelle'e baktı. " İki haftadır neredeydin? Rebel sana ulaşmaya çalıştı ama bulamadı seni hiçbir yerde. Çevirmene ihtiyacımız vardı. Senin yerine başkasını bulduk geçici bir süreliğine, ki o da yanlış çeviri yapıp önemli bir ortaklığı bozuyordu neredeyse. " Abelle mahcup bir şekilde gülümsedi ve Camille'in üstüne kahve dökmesiyle başlayan olaylar silsilesini bütün detaylarıyla anlatmaya başladı. Sohbetleri gecenin ilerleyen saatlerine kadar devam etti. En sonunda yarın birlikte kahvaltı yapmaya söz verip evlerine doğru arabalarını sürdüler.

Abelle sabah büyük bir zindelikle uyandı. Uyanır uyanmaz telefonu eline alıp yakın arkadaşı Charlotte'u aradı. Siyahi kadının ses tonu telefondan dışarı sanki buradaymışçasına yüksek bir sesle yankılandı. " Tanrı aşkına neler oluyor!"
Abelle beklendik bir tepkiymişçesine sakince konuştu. " Seni merakta bıraktım biliyorum. Özür dilemeyeceğim mesajla sana gerekli açıklamayı yaptım. Önümüzdeki hafta işe başlayacağım haber vermek için aradım. Yüce konseydekilere haber ver. "
Charlotte şaşkınlıkla iç çekti. " Tanrı aşkına Abelle. İki hafta ortada yoksun. Geri döndüğünde iş yerindeki müdürünü bir anda sıkıştırıp öptüğünü öğreniyorum. Rebel haklı çıktığımı söylediğini söylüyor. Kadınlardan hoşlandığını bile bilmiyordum. Olaylar bu kadar karışıkken tek düşündüğün iş mi. Bana anlatman gereken milyon şey varken, ben meraktan çatlarken konumuz bu mu ? Fransa aşkına kendine gel!"
Abelle kıkırdayıp " Akşam buluşalım anlatırım, gündüz moda evinde olacağım. Akşam sen, ben, rebel ve Camille buluşuruz. Sizi tanıştırmak istiyorum. Uygun mu ? "
Charlotte üzgün sesiyle cevapladı. " Ama çatlarım meraktan. " Abelle bu sefer kahalarını tutamadı ama bir cevap da vermedi. Charlotte homurdanarak telefonu kapatırken Abelle duşa ilerledi.

Hızlı bir duşun ardından telefonu eline alıp tam Camille'i arayacaktı ki dün geceki heyecandan numarasını almayı unuttuğunu fark etti. Sıkıntıyla bir nefes alıp alnına vururken elindeki telefon titremeye başladı. Yabancı bir numara arıyordu. Kaşlarını çatıp telefonu açtı. " Alo." Karşı tarafta aşık olduğu sesi duyduğunda kendini gülümsemekten geri alamadı. " Abelle, benim Camille. "
" Bende şimdi seni olamayan numaranla nasıl arayacağımı düşünüyordum. Aklımı başımdan nasıl aldığının kanıtlarıyla dolaşıyorum etrafta ." Camille telefonun öbür ucunda kahkaha atarken Abelle onu güldürmenin ne kadar güzel bir his olduğunu düşünüyordu. Camille kahkahası sonlandığında " Şirketteki herkesin bilgileri telefonumda PDF halinde bulunuyor neyseki. Yoksa bu erken saatte sana ulaşabilmek için Rebel'ı uyandırmam gerekecekti. Ve emin ol bunu yapmak kimse istemez. "
Kahkaha atma sırası Abelle'e gelmişti. Mutlulukları telefondan birbirlerine ulaşırken kahvaltı yapacakları yeri ayalayıp telefonu kapattılar.

Abelle üstünü değiştirip evden çıkmadan önce hizmetçisini arayıp yarından itibaren tatilinin bittiğini en kısa zamanda geri dönebileceğini söyledi. Karşıdan gelen onaylamayla şöförünüde arayıp onada bir hafta sonra işe geri dönebileceği haberini verdi.

Aramaları bitince evden çıkıp arabasına yöneldi. Radyoda çalan tatlı mırıltılarla sözleştikleri yerin otoparkına arabayı park ettiğinde tam arabadan çıkacakken yanına bir araba park etti. Kapıyı açarken yandaki arabaya çarpmasın diye kontrol ederken yandaki arabadan inen kişiyi görmesiyle nefesi kesildi. Camille her zamanki mükemmelliğiyle arabadan iniyordu. Üstündeki bakışları hissetmişçesine Abelle'e döndü. Bakışları kesişir kesişmez ona doğru yürümeye başladı. Abelle arbasının yanında durmuş sadece onu izliyordu. Camille yanına geldiğinde elini beline uzatıp kahve saçlı kadını kendine çekti. Yüzünü ona yaklaştırıp " Her gün gözüme daha güzel görünmen insan işi olamayacak kadar şaşırtıcı." dedi. Camilin bir eli Abelle'in omzuna giderken diğer elini belindeki koluna götürdü. Ona daha çok yaklaşırken " Beni etkilemek için geceleri iltifat pratiği yaptığını bilmiyordum." dedi. Abelle gülümserken yakınlığın verdiği heyecanla titreyen kalbiyle Camille'i öptü. Karşılığı anındaa gelirken Camille'in omzundaki eli boynuna yöneldi. Camille ondan birkaç santim kısa olmasını hoşuna gittiğini fark etti.

Sohbetleri hiç kesilmezken kahvltı faslını bitiren ikili geldikleri arabalara binip moda evine yöneldi. Arabalarını yine yan yana park edip birlikte moda evine yöneldiler. Kapıdan girmeden önce Camille, Abelle'in elini tuttu. Abelle yandan bir gülümsemeyle hiçbir şey söylemeden her zaman yaptığı bir şeymiş gibi onun elini daha sıkı tutup yürümeye devam etti. Camille'le birlikte olduğunu zaten saklamak gibi bir niyeti yoktu ve Camille'in de bu niyette olduğunu bilmek onu mutlu etmişti.

İki kadın şirketten içeri girerken bütün kfalar onlara dönmüş, dünkü kargaşanın sonucuna şaşkınlıkla bakıyorlardı. Herkes aralarında fısıldarken Camille dönüp Abelle'in dudaklarına bir öpücük bıraktı. Kendini geri çektiğinde " Üzgünüm sevgilim." diyerek koşarcasına odasına yöneldi. Abele sevgilim kelimesiyle mest olmuşçasına arkasından bakarken üzgünüm kelimesinin zihninde dank etmesiyle anlamazca bakarken gelen sesle Camille 'in kaçma sebebini anladı. " Fıransa aşkına neler oluyor burda! Dün deliydin bu gün daha da delisin. Halüsinasyon görmüyorum değil mi? Hemen anlat çok boşlu var şun bende. " Arkasına dönüp Rebel'a açıklama yapmaya başlamdan önce derin bir nefes aldı. Uzun bir sohbet onu bekliyordu.