Pardon bakar mısınız, tanışmış mıydık?
Sevmiş miydim ben sizi hiç, sevişmiş miydik?
Pardon daha önce konuşmuş muyduk?
Yürüyüp çıkmazlarda yorulmuş muyduk?
Yüzünüz ne kadar da aşina
Avcumun içine alıp öpmüş olabilirim
Gözünüz öyle uzak bakmasa
Sizi t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Abelle ortadan kaybolalı iki hafta geçmişti. Bu iki haftada Charlotte ve Rebel deli gibi onu merak ederek telefonunu hiç rahat bırakmamışlardı lakin bu onun hiç umrunda olmamıştı. Telefonu aklına bile gelmemişti. Anılarının her saniyesi her gün yapboz gibi tamamlanırken artık zihninde eksik bir parça kalmamıştı. Bu her şeyi zora sokmuştu ilk başlarda. Bünyesine alkol ve sudan başka bir şey girmemiş evin ve sahilin her köşesinde ağlamış, ses telleri kısılmaya başlamıştı ki bir gün aynaya bakmasıyla her şey değişmişti.
Kendini çok fazla kaybettiği zaman olmuştu. Hepsinde toparlamayı bir şekilde başarmıştı. Hiçbir zaman kendine güçlü olması için baskı uygulamamıştı ama artık toparlanması gerekiyordu. Sevdiği kadın ellerinden girmişti ve büyük ihtimal bir daha hiç kimseye kalbini açmayacaktı. Yine de şuan aynada gördüğü kadın bu acınası halinden fazlasını hakediyordu.
Kendine acıyarak, Camille'in öfkesinin sebebini anlamadan yaptığı hareketlere kızmayı bırakarak artık kendine sahip çıkması gerekiyordu. Sevdiği kadının kalbini bilerek kırmamış, onu otel odasında bilerek bırakmamıştı. Aklına gelen anılarla aynada kendi gözlerine daldı.
Otel odasındaki sarmaş dolaş çıplak iki beden yorgun ama mutlu bir huzurla sessizce yatıyordu. Abelle dönüp Camille'e baktığında uyuyan güzellikle karşılaştı. Bu kadar çabuk uyumasına minik bir tebessüm bırakırken onu kendine daha çok çekerek kendini huzurlu bir uykuya teslim etti.
Sabah titreşen telefonun sesine bir tek Abelle uyandı. Camille'in uyanmamasına sevinirken olabildiğince yavaş bir şekilde kadının kafasını omzundan kaldırıp telefona uzandı. Ekranda yazan Charlotte yazısını görünce çıplak olduğunu umursamadan hızla banyoya ilerleyip telefonu açtı. " Efendim " Charlotte ara vermeden hızla konuştu. " Bir saat önce burda olman gerekiyordu. Kapak hala onaylanmadı. İki editör seçimi tamamlanmadı 12'ye kadar vereceğiz. Beni sabahın köründe buraya getiriyorsun. Partiden erken gidiyorsun. Ama sen ortalıkta yoksun. As-" Abelle daha fazla uzatmadan araya girdi. " Tamam tamam sakin ol. Geliyorum yarım saate. " Charlotte'tan önce bir sessizlik ve arkasından sorgulayan cümleler geldi. " Sende bir şeyler var. Ses tonun farklı." Abelle onu umursamadan telefonu kapatmadan önce "Yarım saat." dedi.
