17. Bölüm

46 5 0
                                    

Deniz beni aldatalı 1 ay geçti. Abimle aramızı düzelttik . "İnci" içerden seslenen abimle gözlerimi araladım .

"Efendim abi" uyku sersemi bi sesle cevap verdim. Bugün benim doğum günümdü .

Unuttular büyük ihtimalle. "Gel yemek yiyelim" dedi abim . "Tamam yüzümü yıkayıp geliyorum" .

Yataktan kalkıp lavaboya elimi yüzümü yıkamak için girdim.  5 dakika sonra mutfağa gelmiştim. Deniz de burdaydı. "O niye burda?" Dedim sert bir şekilde.

"Otur İnci" dedi Alper , oda burdaydı. Abim , Ben , Deniz ve Alper mutfakta bakışıyorduk . "Utanmıyor musunuz?" Dedim beni aldattıkları hâlde ikiside burdaydı .

Konuşamadılar bir süre . "Abi neden burdalar bunlar?" Sinirle. "Onlara sor" dedi . Bunlar beni krize sokar.

"Son kez soruyorum , neden burdasınız!" Bağırmaya az kalmıştı. "Biz özür dilemek için geldik" dedikleri ile kahkaha attım .

"Sizce de fazla geç kalmadınız mı?" Dedim kahkahalarım mutfağı doldururken . "Kalkın gidin bu evden sinirimi sizden çıkarmiyim!" Bugün fazla sinirliydim .

O yüzden bağırmama hakim olamıyordum . Ve onlar hâlâ beni ciddiye almıyorlardı . "Özür dileriz İnci" ikiside suçluluk duyuyorlardı büyük ihtimalle .

"Tamam dilediniz özürünüzü gidin şimdi" onlarla uğraşamazdım.

Hâlâ beni dinlemediklerini fark ettiğimde sinirle telefonumu ve motorumun anahtarını alıp odama gittim çantamı da aldığım da kapıya yöneldim .

"SİZ GİTMİYOR MUSUNUZ ? BEN GİDERİM!" diye bağırıp dışarı çıktım. Motorumun yanıma gidip üstüne bindim ve çalıştırdım.

Kardeşimin mezarını ziyaret edicektim onu çok özlemiştim . Ama önce çiçekçiye uğradım ve en güzel çiçeği aldım "kolay gelsin" deyip çıktım çiçekçiden .

Motoruma binip Kumsal'ımın mezarına doğru sürmeye başladım . 10 dakikanın sonunda mezara geldiğimde motorumu boş bir yere park ettim .

2 dakikalık yürüyüş yolundan sonra Kumsal'ımın mezarına gelmiştim . Mezarın yanına çöktüm ve ağlamaya başladım. 

"Kumsal'ım niye bıraktın beni güzelim" dedim ağlarken psikolojim çökmüştü. Artık yoruldum. 1 saat Kumsal'ın mezarında ağladıktan sonra ayağa kalktım .

Göz yaşlarımı sildim. Kumsal için dayanmalıydım . Sadece onun için . Kendime bir otel buldum ve oraya gittim .

Zengindim . Zamanında çok çalışmış ve zengin biri olmayı başarmıştım . Yanımda kıyafet olmadığı için alışveriş yaptım . Ve kendime güzel bir ev bakmaya başladım.

  Birdaha o eve gitmeyecektim saatin 23.00 olduğunu görünce kendime doğum günü pastası sipariş ettim. 10 dakika da gelmişti pastam .

Üstüne mum koyup doğum günümü kutladım her zamanki gibi tek başıma.

İhanetin Affı OlmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin