Mutfak sesleriyle birlikte uyandım. Alper yanımda değildi. Yemek hazırlıyor olmalı.
Yerimden kalktım . Mutfağa gittiğimde şoka girdim. Abim ve Alper yemek yapıyordu. Gözlerime inanamadım. Beni ilk fark eden abim olmuştu.
Elindekileri bırakıp koşarak bana sarıldı. "Özür Dilerim İnci" dedi. Sesi mi titremişti ?. Sarılışına karşılık veremedim şoktan.
Geri çekildiğinde bana bakıyordu. "İnci şoka girdi sanırım Berk" dedi Alper kıkırdayarak.
Sonra hiç kimsenin beklemediği birşey yaptım. Koşarak abime sarıldım.
Demin yaşadığımı şuan abim yaşıyordu. Sonra sarılışına karşılık verdi.
Sıkıca sarıldım ona hiç bırakmak istemedim abimi. Hiç bırakmadım da . Ta ki Alper söze girene kadar . "İnci kıskanıyorum ama güzelim" dedi
çocuksu bir tınıyla . güldüm abimden ayrılıp Alper'in yanına koştum ve ona da kocaman sarıldım .
Alper söze girdi yine "Seni çok seviyorum" dedi. Gözlerim yaşardı o an. "Ben seni daha çok seviyorum!"
Dedim kıkırdayarak.
Daha çok sarıldım Alper'e . Alper abime eliyle gel işareti yaptım , abimde yanımıza geldi. "Bana yokmu abicim?" Dedi.
Kahkaha attım o an . Çok mutluydum. Abime de Alper'e de sarıldım sımsıkı. Asla bırakmıcakmış gibi.
Gözlerim doldu o an ilk defa sarılıyordum abime. Aklıma gelince bu daha da sıkı sarıldım . Sonra ayrıldık hiç istemesem de.
"Sizi çok seviyorum" 'm' harfini uzatarak söyledim . Yüzüm de güller açıyordu ilk defa.
Bu kadar mutlu olmam acıyla sonlanacaktı herzamanki gibi. Bunu bile bile anın tadını çıkardım. Mutlu olmak iyi hissetirmişti .
"Ben markete gideceğim" dedim tek nefeste "İstediğiniz birşey varmı?" . "Yok ama dikkat et" dedi abim Alper de onaylayarak "Tehlikelidir" .
"Tamam dikkat ederim" dedim gülerek. Giyinmek için odama girdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnci'nin kombini 👆🏻
Giyinip odamdan çıktım "Ben çıkıyorum!" Dedim ve kapıya yürüdüm evden çıktıktan sonra motoruma bindim ve sürmeye başladım.
Hızlı bir şekilde markete geldim. Alacaklarımı aldım parasını ödedikten sonra motoruma atladım ve eve gitmek için gaza bastım.
Sonra abime hediye almak istedim birden. Abime hediye alabileceğim bir yere gittim ve güzel siyah bir saat aldım.
Sonra eve sürdüm. Eve gelince motoru evin önüne park ettim. Sonra anahtarımla açtım kapıyı.
"Ben geldim!" Abimlere seslendim. "Abi?" Ses yoktu "Alper!" Yine ses yoktu "Nerdesiniz!?" Bağırdım . Yukardan sesler geliyordu. Sonra onun sesini duydum .
O an beynimden vurulmuşa döndöm. Yukarda liseli iki kız yaşıyordu. Ve Alper ile abimin sesi ordan geliyordu kahkaha atıyorlardı.
Evden çıkıp onların kapısına gelip dinlemeye başladım. Abim "İnci seni böyle görmesin?" Dedi Alper'e . "Birşey olmaz İnci saf gibi inandı bize" ilk sesi geldi sonra kahkahası.
"Sana çiçek almak için çiçekçiye gittim abinde yanımda" dedi. Yalan söyledi. Kanım çekildi .
Kahkaha ata ata bana yalan söylüyordu. "Aşkım kapatıyorum çiçeği alıp geliceğiz" . Dedi ve kapattı. Zili çaldım. "Siz oturun kızlar ben bakarım pizza sipariş etmiştim gelmiştir"
dedi ve ayak sesleri gelmeye başladı. Geldi. Geldi. Ve kapıyı açtı. Gülümseyerek açtı kapıyı ama beni görünce söndü gülümsemesi.
"Burası çiçekçi sanırım?" Dedim Alper'e gülerek. "Abim de yanında kızlarla ilgileniyor." Devam ettim.
"burda kal gelicem Alper." Diyerek eve yürüdüm "İnci yanlış anladın beni!" Dedi telaşla.
Eve gittim ona ait herşeyi çöp poşetine koyup yanına gittim ve yüzüne fırlattım "çiçekçide kalın anladınızmı beni" bağırdım.
Eve girdim sonra açıklama fırsatı vermedim. Beni ayakta uyutmuşlardı. Artık kimsem yoktu.
Deniz'i aradım. İlk çalışta açtı. "Deniz" dedim sesim titriyordu. "İnci noldu!?" Dedi telaşla "İyi misin!?" .
"İnci tamam geçti bebeğim evine geliyorum sakin ol" dedi hıçkırmakdan konuşamıyordum.
"T-Tamam" dedim hıçkırıklarımın arasından. Ve Deniz'i beklemeye başladım.
