Devran!

619 42 4
                                    


"yoruldum umutsuzca beklemekten"

Zühre'den

Dün Almanya'dan dönmüştük annem'le. Geçen iki hafta ki süreçte annem söylediği sözlerden dolayı pişman olmuş gibiydi.

Bugün Zana'nın kınası vardı annemi zar zor ikna ettim bensiz Mardin'e gitmesini sağladım biliyordum beni Adem takip ediyordu Karan'la biraz oynamaya karar verince okul arkadaşım Devran'la iletişime geçtim.

Devran Botan aşiretinin ikici varisi diyebilirim en son kız kardeşi kaçmıştı Agir Koçeki'yle.

Devran'ın en son vurulduğunu duymuştum ve abisi Civan ağa onu Mardin'den kovmuştu şimdi en yakın arkadaşının düğününe gidemeyecekti ama Mihrimah olarak bu işe el atmalıydım bu yüzden ilk işim olarak Devran'la konuşucaktım.

Harika! geçen telefon konuşmasından sonra Devran'ı eski dostuluğum hatrına ikna edememiştim çünkü Karan'dan ve abisinden çekiniyordu ama araya Firaz'ı sokunca kabul etmek zorunda kalmıştı

" Yarın Botan holding'e gel buradan gizliden çıkarız ben uçağı ayarlıyacağım ama senin adına olucak abim seni öldürmez"

" Civan ağadan korkmuyorum zaten o Berçem hanımağa'yla uğraşıyordur şimdi"

" Anma şu kadının adını sinirim bozuluyor"

" Eline koluna hakim olsaydın şimdi böyle olmazdı ve seni uyarıyorum ne düğünde ne kınada olay çıkarmıcaksın ben bile kurtaramam ona göre davran"

" Merak etme güzelim Civan ağanın gazabından korkuyorum ama Berçem hanımağa'dan daha çok"

" O kadına bayılıyorum güçlü ve asil"

" Kesin öyledir! bana erkek Fatma gibi geldi ha buldum tam bir kız İsmet o"

" Ya telefonun dinleniyorsa"

" Eehm o kadın benim de idolum Berçem yenge"

Beni güldürmüştü Devran deli doludur ama inadıda inattır tam katır inadı vardır onda. Çocukluğundan beri böyle kafasının dikine gider sonra da pişman olur zaten kızdırdığı Berçem hanımağa vurmuştu onu topuğundan.

(....)

Benim evim neresiydi kalbimin attığı yerdi ama son olanlardan sonra yıpranmış hissediyordum kanım akmıyor kalbim atmıyordu sanki.

Otelden çıkıp Botan holding'e yol aldım fazla geç kalamazdım Zana benim için bir kuzenden fazlasıydı sırdaşımdı abisinin yüzünden gidemediğimi biliyordu söylememiştim ama hissediyordu işte içimi sesimden anlardı bana küsmemişti aksine uzaklaşmamın iyi geleceğini söylemişti.

Yol boyu Karan'ı nasıl süründüreceğimi düşündüm onun kalkanını yıkacaktım kalbimi parçaladığı gibi kırk parçaya ayırıp gözlerine baka baka kalk topla diyecektim.

Sevmiyor olabilirdi bu ona kalbimi kırmaya hak vermiyordu gözlerimde perde yoktu eskisi gibi, ben aşkımı içimde yaşamaya başladım dışımda sevmiyordum artık yüreğimin en dip köşesine sakladım ölene kadar orada kalacaktı biliyordum.

" Hanımefendi Botan holding'e geldik"

" Buyrun" taksiciye parasını ödeyip indim.

Girişten girince danışmaya Devran bey'i görmek istediğimi söyledim kız güler yüzle beni yönlendirdi alt kata inmeye başladık.

" Oo bizim hırçın kız gelmiş"

Küllerin içinde ( Aşk serisi I)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin