Şüphe

276 29 36
                                    


" İnandığım tek gerçek varlığının kendisi"

Karan'dan,

Zühre son günlerde çok durgundu ilk günlerde bana belli etmesede şimdi korkusu gün yüzüne çıkmıştı. Gece uykuların'dan kabuslarla uyanıyordu benim elimden hiç bir şeyin gelmemesi beni perişan ediyordu.

Saçlarını okşuyordum uyuması için masallar anlatıyordum kâr etmiyordu aklından atamıyor oluşu ciğerimi söküyordu. Şimdi yine kollarımın arasında sırtını sıvazlıyordum ama gözlerini kapatmış dinleniyordu nefes alışverişlerinden biliyordum uyuyamıyor. Onu daha çok sardım belki bunaltıyordum ama korkmasını istemiyordum kadınımın.

Onu sararak, "Yarın bir uzmana görelim," diye teklif ettim.

İsteksizce, "Uyku ilaçları istemiyorum," dedi.

"Gitmeden bilemeyiz, eğer beğenmezsek başkasını buluruz," cesaretlendirmeye çalıştım.

"Tamam," dedi, içsel çatışmalarıyla yüzleşiyordu

" Zührem içinde biriktikçe seni zehirler düşünceler, benimle paylaş derdini...düzgün beslenmiyorsun bile hepsi benim yüzümden."

" Saçmalama son günlerde vizeler yüzünden böyleyi"

" Kabusların yüzünden"

" Senin kuruntun bunlar ben gayet iyiyim" diye direndi

Yalan! iyi değildi güzel karım

" Bebeğim, içindeki bu korkuları paylaşmalısın. Birlikte üstesinden geleceğiz," dedim, saçlarını okşayarak.

" Tek korkum seni kaybetmek lütfen yanımdan bir saniye bile ayrılma" dedi gözleri hüzünle dolu olan Zühre,

"Gece kabuslarım beni mahvediyor, elimden hiçbir şey gelmiyor," diye fısıldadı.

Kollarımın arasında göz yaşı döküyordu ben başaramadım onu koruyamadım

" Ştttt..fıstığım geçti artık yanındayım bunları düşünme bizi düşün sadece geleceğimizi, sıcak yuvamızı, çocuklarımızı düşün"

Yanakların'da dudaklarımı gezdirdim silmek istiyorum göztaşlarını gözlerinden öptüm bu incileri asla akıtmasın istedim sadece mutluluktan aksınlar değerli hazinelerim.

" Bir daha sakın ağlama"

" Tamam sevgilim, halama ayıp oldu erkenden odaya çekildik"

" Misafir mi o iki haftadır burda, merak etme bir köşeye çekilmiş davalarına bakıyordur Dilber"

" İkinizde kedi köpek gibisiniz" dedi gülerek

" Sen bana köpek mi dedin?"

Yalan bir kızgınlıkla sordum hafif kaşlarımı çatarak, yanaklarının içini ısırıyordu sanki bot kırmış gibiydi ua da kötü bir söz söyleyen çocuk gibiydi parmaklarımı karnına koyarak gıdıklamaya başladım

" Ka..karan yap..yapma"

İşte şimdi odamız matem havasından çıkmıştı. Yanaklarını ısırarak intikamımı alıyordum dudaklarım rotasını kaybetmeden dudaklarını buldu sanki onun dudaklarında can buluyordum. Öptükçe daha fazla tutamadım kendimi onu delicesine özleyen yanım çok vahşiydi.

Ellerim amacını aşınca kollarını boynuma sardı bacaklarını ayırarak yerimi aldığımda ayrıldım hayat kuyumdan. Üzerimdeki tişörtten hızlı haraketle kurtulunca üstten onu incelemeye başladım çok güzeldi masallardaki periler gibi büyüleyici ve masum.

Küllerin içinde ( Aşk serisi I)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin