Dark Paradise

Hoofstuk 2.

10 juni 1989

Ik zit op de schoolbanken en het enige dat ik kan, is denken aan Alex. Hoe het zou voelen om mijn lippen tegen de zijne te drukken, hoe het zou voelen om mij in zijn armen te sluiten.
Mijn gedachten dwalen al snel af wanneer de bel gaat, de pauze begint en als gewoonlijk vertrek ik naar de toiletten. Eens ik op mijn plekje zit slaat mijn fantasie al weer gauw op hol. Het eerste aan wat ik mijn gedachten vastklem, is dat ik moet opvallen, zodat Alex mij eindelijk opmerkt.

Ik denk hard na en herinner dat ik hem elke woensdagavond, om 5u stipt zie vertrekken vanuit zijn huis.

Vandaag is het dinsdag, mijn achtervolging start morgen.