Dark Paradise

Hoofdstuk 19.

Op het briefje staat: "Je lijkt het maar niet door te hebben he? ;)"

Ik stop het briefje terug en doe alsof er niks gebeurd is, alleen diep vanbinnen verga ik van angst.

Net voor ik aan mijn lokaal kom, bots ik tegen iemand aan. Al mijn boeken vliegen door de lucht. De persoon bukt zich tegelijkertijd met mij om te helpen. Wanneer ik op kijk zie ik wie het is. Alex.

We kijken elkaar recht in de ogen. Hij aarzelt even maar zegt:
"Het spijt me, ik zag je niet lopen."
"Nee nee het is mijn fout."
"Ik ben Alex."
"Hemera."
"Leuk je te ontmoeten, Hemera."

Op dit moment voel ik niks. Geen gevoel. Geen vlinders. Niets. Nada nopes. Hoe kan dat? Ik hield zoveel van hem. Zeg ik nou hield? Wat betekend dit?

Alex raapt een briefje op, en rolt het open. Nog net op tijd kan ik het weggrijpen.