Why//hyunlix

Ben doğurdum seni

Bölümün nasıl olduğu konusunda pek bir fikrim yok uzun zamandır atmıyorum yb ondan atıcam (acil final yapmam lazım)

Felix

Annemlerle karşılaştığımıza çok şaşırmıştım. İstemesem de onlarla birlikte bir kafeye geçmiştik ve oturuyorduk. Garson menüleri getirince bir göz attım ardından cheesecake ve limonata almaya karar verdim. Hyunjin de cheesecake ve ice americano istemişti. Yongjin'e de dondurmalı profiterol ve limonata istedik. Annemler de karar verince garson istediklerimizi getirmek için içeri gitmişti. Masadan ses çıkmıyordu annemle bakışıyordum sessizce.

"Evli misiniz?"

İlk ağzını açan annem olmuştu.

"Evet. Altı yıldır evliyiz."

"O kadar erken mi evlendiniz yani?"

"Bu seni ilgilendirmiyor."

"Hayır ilgilendiriyor."

"Hayır kendi kendine annelik triplerine girme. Sen hiçbir zaman benim annem olmadın şu an kendi hayatım da seni ilgilendirmiyor."

"Felix, oğlum yapma böyle"

Elimi tutmak için ellerini uzattığında ellerimi geri çektim. Bu hareketimle yüzü düşmüştü.

"Oğlun değilim ben senin. Hiçbir zaman da olmadım."

"Ben doğurdum seni!"

"Annelik sadece doğurmakla olmuyor. Sen bir kere baktın mı bana? Fiona benim annem oldu."

"Fiona sadece para karşılığı sana bakan bir dadıydı Felix. Ayrıca işlerimden zamanım yoktu."

"Fiona parasız da bana bakardı. İşlerin her zaman daha ön planda oldu. Sen sadece ablamı büyüttün. Fiona beni, ben olivia'yı."

"Özür dilerim."

"Özürle geçse keşke. Hem benim eşcinsel olduğumu öğrendiğinde yaptıklarını asla unutmayacağım. O yediğim dayağı asla unutmayacağım Stella."

"Ben senin annenim Felix adımla seslenmezsin bana!"

"Kötü konuşmak istemiyorum ama kıt mısın?"

Çok fazla sinirlenmiştim ve bunu Hyunjin anladığında kolumu tutup sıkmıştı. Ona sinirle baktığımda bana sakinleş bakışları gönderiyordu. Gözlerimin dolduğunu hissettiğimde masadan kalkıp lavaboya yöneldim. Sinir hafifleyince asıl üzüntü sonradan gelmişti. Lavaboya girip elimi yüzümü yıkadığımda arkamdan Hyunjin geldi ve bana arkamdan sarıldı. Boynuma birkaç öpücük kondurup çenesini omzuma yasladı.

"Sakinleşmem lazım hayatım, oğlumuz korkuyor."

"Gerçekten annem beni çok kırdı zamanında biliyorsun, nasıl böyle yüzsüz gibi çıkıp ben senin annenim diyor aklım almıyor çok sinirlendim."

Ona döndüm ve kafamı omzuna gömüp gözyaşlarımı oraya akıttım.