Why//hyunlix

Yongjin bile böyle yapmıyor

Sabah uyandığımda her yerim ağrıyordu. Sabaha kadar seks yapmıştık ve hiçbir şekilde prezervatif kullanmamıştık. İşimiz bittikten sonra duş alıp kendi odamıza geçmiştik. Hyunjin belli ki erkenden uyanmıştı. Çünkü yanım boştu. Ben kendime gelmeye çalışırken odanın kapısı açıldı ve minik oğlum Yongjin kapıda belirdi.

"Uyan babaaaaa"

Bağırarak üzerime atlamasıyla onu havada yakaladım ve yan tarafıma yatırıp sarıldım.

"Biraz daha uyuyalımm"

"Hyunjin babam kahvaltı hazırladı. Onu yiyelim sonra üçümüz birlikte uyuruz."

Bu bana daha mantıklı gelmişti. Yataktan kalktım ve oğlumu kucağıma alarak merdivenlerden inmeye başladım. Bir anda başımın dönmesiyle boştaki elimle trabzanlara tutunmuştum. Yongjin bir şey olduğunu anlayıp kucağımdan indi.

"Baba? Noldu?"

"Bir şey yok babacığım. Sadece minik bir baş dönmesi. Hadi sen in ben geliyorum."

"Pekii"

Koşturarak merdivenlerden inmeye devam etmesiyle ona kızmıştım. Başımın neden döndüğünü bilmiyordum fakat hâlâ çok şiddetli bir şekilde başım dönüyordu. Hamile olma olasılığım var mı diye düşünmüştüm fakat o düşünceyi hemen eledim. Çünkü bu kadar hızlı hamile kalsam bile hemen belirtisi olmazdı. Büyük ihtimalle saatlerce sarsıldığım içindir diye düşündüm. Baş dönmem hafiflediğinde aşağı indim yavaş yavaş. Mutfağa vardığımda Hyunjin masaya son son bir şeyler koyuyordu. Geldiğimi görmesiyle gülümsedi ve günaydın diyerek alnıma bir öpücük kondurdu. Ben de günaydınına karşılık verip çoktan masaya kurulmuş oğlumun yanına geçtim. Benim oturmamın ardından Hyunjinde Yongjin'in sağına oturmuştu ve böylece Yongjin'i aramıza almıştık. Yemekler çok güzel görünüyordu fakat yemek istemiyordum. Kendim yemeyip sürekli Yongjin'e yedirdiğimi fark eden kocam bana kızmıştı.

"Hayatım çocuk yer kendi. Sen de ye"

"Canım istemiyor."

"Aşkım Yongjin bile böyle yapmıyor hadi."

Hyunjin'in ısrarlarıyla birkaç lokma yemek yemişti, üçümüz deyemeğimizi bitirdiğimizde sofrayı topladık. Ardından Hyunjin ile salona geçtik. Çalışma odasına geçmek yerine salonda çalışmayı tercih etmişti. Hafta sonları ben koltukta oturup bir şeylerle uğraşırken o da daha fazla vakit geçirebilmemiz için salonda çalışırdı. Hafif bir mide bulantısı geldiğinde birkaç lokma dahi olsa yemek yememem gerektiğini anlamıştım. Elimdeki telefonu  kenera bıraktığımda elindeki oyuncaklarla uyuyakalmış Yongjin'i görmüştüm. 

"Yeni kalkmadı mı bu çocuk?"

"Yok hayatım baya erken uyanmıştı o."

Kıkırdayarak yerimden kalktım ve oğlumu kucağıma alıp merdivenlere yöneldim. Odasına vardığımda onu yatağına bıraktım ve kapısını kapatmadan çıktım odadan ve aşağı geri inip eski yerime oturdum. Hyunjin'in üstüne doğru hafif yattım. Yaptığım hareketle minik bir kıkırtı duydum. Ardından çalışırken taktığı gözlüğünü çıkarttı, ki gözlüklüyken aşırı çekici oluyordu, ve bana dönüp dudaklarıma bir öpücük bıraktı. 

"Neyin var?"

"Midem bulanıyor sadece, bir şey yok."

"Hastaneye gidelim mi?"

"Gerek yok geçer birazdan."

Biraz daha öyle kaldık ve ardından Hyunjin'i rahat bırakıp telefonumu elime aldım ve biraz tiktok, biraz da instagramda takıldım ardından mide bulantımın artmasıyla kusacağımı anladım ve yerimden kalkıp tuvalete gittim. Bir anda kalkıp gittiğimden Hyunjin de arkamdan gelmişti. En yakın tuvalete girdikten sonra klozetin yanına oturdum ve o iğrenç hissi beklemeye başladım. Arkamdan gelen Hyunjin de meraklı bir şekilde yanıma oturmuş beni izliyordu. Ona açıklama yapacağım sırada beklediğim hissi almış ve hemen kafamı klozete sokup midemin boşalmasını bekledim. Hyunjin de bana destek olmak istercesine elini sırtıma atmıştı ve olduğu yeri sıvazlıyordu.

İşim bittiğinde Hyunjin'in ısrarıyla hastaneye gitmek için hazırlanmıştım, biz gidince oğlumuz evde tek kalmasın diye Seungmin ve Chan hyungu aramıştım. Onların gelmesini beklerken kötü olduğum için iyi gelir diye düşünüp Hyunjin'e sarılmıştım. Hyunjin de endişeli bir şekilde belimi okşuyordu. Prostatımla ilgili olduğunu düşünüyordum çünkü neredeyse bir haftadır çok fena bel ağrısı çekiyordum. Gerçi fıtığımda vardı ama fıtığın ve prostatın neden oldukları ağrıları bildiğim için ikisini ayırt edebiliyordum. Chan hyung ve Seungmin geldiklerinde kısa bir selamlaşma ve vedalaşma faslından sonra hızlıca arabaya bindik ve Hyunjin hastaneye doğru yol aldı. 

Hastanedeydik ve gerekli testleri yapmıştık, sonucu da yeni gelmişti ve doktorun bir şeyler söylemesini bekliyorduk. Doktor test sonucuma ilk başta tuhaf bir bakış atmış ve ardından gülümsemişti.

"Tebrik ederim. Hamilesiniz."

...

Yarın edebiyat ve matematikle sınav haftasının açılışını yapıyoruz ve baktım bayadır bölüm atmıyorum hemencicik yazıp atayım dedim. (daha 15tatile kadar bölüm yok sanırım) Sınavlarınızda başarılarrr. (Örnek öğrenci olduğum için çalışmaya gidiyorum)