MEY'DEN GELENLER

Belki

Zaman akıp giderken,
Bulutların arasından süzülüyor dolunayın ışıkları..
Dans ediyor göz bebeklerinde pırıltılar..
Ardında koca bir şehrin ışıkları..
Eskitme bir resme bakarken dökülüyor sözcükler satırlara...
Ve geceye bir şiir olup susuyorlar..
Nereye daldı düşlerin...?
Hangi soruya nokta koydu hislerin..
Bir çizgiyle susturdun belki herkesi her şeyi..
Sen düşlerine dalmışken,
Belki de nostaljideki arabadaydı o şarkı...
Belki biri sebepsizce gülüyordu diğeri silerken gözyaşlarını...
Saçlarını örtmüş karanlığın perdesi..
Dudaklarına çalınmış küçücük bir tebessüm var gibi..
Uyduruyorum belki..
Boşver..
Saçmalıyorum belki...
Gecedendir hepsi..
Dolunaydan belki..
Belki de içimden gelen yazma isteği...
Susupta rahat bırakıyorum şimdi seni...
Bu da sessizliğin hediyesi...!