Bir rüyadayım gözlerimin açıklığında gördüğüm..
Uyanmak hiç bu kadar kabus olup dağıtmamıştı beni..
Uyandırma lütfen,
Uyanmak istemiyorum sevgili..!
Güneş parlıyor masmavi gökyüzünde...
Kırlangıçlar göç ediyor sevgilim, çok daha sıcak yerlere..
Beni de götürseler gittiklere yere..
Söz sesimi çıkarmayacağım..
Yoruldum, sıkıldım, bunaldım, acıktım demeyeceğim...
Gelmedik mi diye de sormayacağım..
Sessizce ağlayacağım sadece..
Söyle kırlangıçlara kabul etsinler beni de..
Çok uzaktan gelmiyor denizin sesi..
Belki biraz yürüsem görürüm kendisini..
Dalgaların notasını duyuyorum gözlerimi kapatınca...
Rüzgar sevişiyor çıplak omzumla...
Bu öyle tatlı bir rüya ki..
Lütfen uyandırma sevgili..!
Kokusuna bulanıyorum çalılıklardan gelen böğürtlenlerin...
Bir kaç tanesini koparıp alsaydım avuçlarıma..
Mora çalardı parmaklarım...
Mayhoş tadına aşık olur, gülerdi dudaklarım..
Dikenlerine dolanırdı saçlarım...
Kavgaya tutuşurdu belki dikenleriyle,
Yine de kırmaz bir kaç teli kurban ederdim ben de..
Denize inen adımlarıma eşlik ediyor dilimin ucunda kalan şarkılar..
Masmavi ne güzel de rengi var...!
Bak ileri de dalgalara kafa tutuyor yunuslar...
Beni de alıp götürseler gittiklere yere...
Söz sesimi çıkarmayacağım...
Boğuldum, daraldım, susadım, üşüdüm demeyeceğim..
Gelmedik mi diye de sormayacağım..
Sessizce ağlayacağım sadece..
Söyle yunuslara kabul etsinler beni de...
Söğüdün sıcaklığını hissediyor tenim..
Çıplak ayaklarımı sarıyor serin sular...
Kayıp gidiyor altından serseri kumlar..
Elbisemin uçları ıslandı öpüşlerine denk geldikçe ..
Bu nasıl bir intihar böyle...
Soluk bir yeşilin tonlarını görüyorum dönüp baktıkça söğüde...
Dallarını eğmiş bekliyor öylece...
Bu öyle tatlı bir rüya ki,
Uyandırma lütfen sevgili...!
Bak tam da söğüdün dalında duruyor saçaklar...
Bir emanete boyun büküyor kızıl damlalar...
Ne zaman kırılsa ruhum ortasından,
Dönüp geliyorum bildiğim adımlardan..!
Sırtım yaslanıyor yine yamacına...
İnce dalları dokunuyor şefkatle saçlarıma...
Dizlerimi çekip kıvrılıyorum köklerine...
Hasretle kavuşuyor ellerim toprak kokan tenine...
Bu öyle tatlı bir rüya ki,
Uyandırma lütfen sevgili...!
Söz mızmızlanmayacağım..
Kavgaya tutuşup omzuna vurmayacağım...
Çizmeyecek tırnaklarım ellerini...
Sadece sessizce ağlayacağım...
Bir rüyadayım gözlerimin açıklığında gördüğüm..
Uyanmak hiç bu kadar kabus olup dağıtmamıştı beni..
Uyandırma lütfen,
Uyanmak istemiyorum sevgili.. !!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEY'DEN GELENLER
PoetryRuhun içinde bir çiçek varmış. Her sene bir tohum biter yapraklarını göğe uzatırmış. Senenin sonunda toprağa düşer ve bir masal başlarmış. Yeniden yeniden ve yeniden...