MEY'DEN GELENLER

Naftalin Kokusu

İçime soluduğum havada naftalin kokusu var..
Gözlerimin gördüğü her yerde bir hatıra..
Tam şurada düşmüştüm hayallerimden..
Bir adım sonrasında kalkmıştım kanayan yerlerimden..
Rengi solmuş camdaki perdenin..
Kim kırmış pervazı ,dökülen camı bilmem..
Yine de yıldızlar semaya çok güzel asılmışlar..
Yayları dışarı çıkmış eski divanın..
Yününe güveler saldırmışlar..
Odanın havası boğuklaşmış..
Yine de duyuyorum kahkaların aksîni..
Boyası dökülmüş duvarlarda duruyor, gidenlerin parmak izleri..
Sırtımı yere devirdim, gözlerim kırık camdan göğe bakıyor ..
Arada kapıyorum gözlerimi...
Tüm duyularımı anılar işgal ediyor..
Yeniliyorum, seviyorum, gülümsüyorum şimdi..
Dudaklarımdan değil gönlümden dökülüyor cümleler...
Aşk yaşıyor sese kavuşurken kelimeler..
Gözyaşı olsaydı kirpiklerim ıslanırdı..
Kalemi olsaydı tüm duvarları kullanırdı..
Sadece sen duyuyorsun oysa,
Söylenmemiş şiirleri...
Ve belki de bu hislerimin en eksiği..
Bir tıkırdı geliyor sac tavandan..
Rüzgar uğulduyor ormandan...
Naftaline eşlik ediyor yağan yağmura kavuşan toprak...
Ve ben yine izliyorum hepsini...
Sessizce tanık oluyorum doğan güneşe..
Selam veriyorum uyanan güne..
Gidenlere veda ediyorum..
Eski evin temelleri ölmüş...
Ruhu yaşıyor tüm hatıralarda..
İçinde bir çocuk kalmış..
Gülümsüyor hatıralara...