KÖTÜ KIZ VE KÖTÜ ÇOCUK

7.Bölüm Benim adım Miray

Ben uzun bir süredir ağlarken kenan bey çıkıp gitmişti kendimi kandırılmış hissediyordum ben ailem için kötü kız olmayı adam öldürmeyi göze almışken onların öz ailem olmadığını öğreniyordum bu benim için hayatımın dönüm noktası olmuştu artık kimseye güvenmemeyi bir kez daha öğrenmiştim

Buradan tek başıma çıkamayacağımı anlayarak güçsüz bir şekilde rehberden emrenin ismini buldum ve aradım emre telefonu hemen açmıştı sanırım oda elinde telefon ,aramamı bekliyordu telefon da hüngür hüngür ağlayarak emre ye gelmesini söyledim benim yüzümden çok telaşlanmıştı ama bu durumdayken kendimden başkasını düşünemezdim hemen geliyorum diyerek telefonu yüzüme kapattı.

Sessizce tek başıma kenan beyin odasında ağlıyordum kenan beyse ortalıklarda yoktu.kapı aniden açılınca emrenin geldiğini farkettim ve hızlı bir şekilde ona sarıldım emre beni sakinleştirmeye çalışıyordu ama bu durumda sakinleşemezdim.

Bir kaç dakika sonra emreyle birlikte şirketten çıkmıştık bana ne olduğunu soruyordu bense sadece ağlıyordum.

" canan sen iyi değilsin bana her şeyi anlat ve rahatla "
Bana canan demesine çok sinirlenmiştim benim adım miray'dı
istemsizce bağırarak benim adım canan değil dedim emre bana tuhaf tuhaf bakıyordu sanırım delirdiğimi sanmıştı.

Ağlamayı kesip " emre sana anlatacaklarım var ailem sandıklarım bana yalan söylemiş beni kandırmış benim gerçek ailem onlar değilmiş emre biliyorum şu an hiç bir şey anlamıyorsun ama ben bir daha kandırılmaktan korkuyorum ...emre lütfen beni hemen eve götür lütfen "

" tamam canan seni hemen eve götüreyim sen eve gidince ılık suyla biraz duş al sonra güzelce uyu yarında ayrıntılı bir şekilde konuşuruz ."

O kadar sinirliydim ki evde tek başıma kalırsam kendime ciddi anlamda zarar verebilirdim bu yüzden emre'ye gitmemesini söyledim.
Emrede kabul etmişti emre alt katta televizyon izlerken ben duş alıyordum duştan çıktıktan sonra üstüme pijamalırımı giyerek emrenin yanına indim emre de benim kadar gergindi yüzünden herşey belli oluyordu. Ona herşeyi anlatmam gerektiğini düşünerek hemen anlattım.anlattıklarım karşısında çok şaşkındı bir iki dakikalığına şoka girdi ama sonradan şoktan çıkmayı başarmıştı bu durumu ne kadar komik olsada ben gülemezdim hala yaşadıklarımın bir kabus olduğunu düşünüyordum bu tetikçilik işine girdiğime gerçekten pişmandım belkide girmeseydim bunları öğrenmeyecektim.

Emreyle oturup sohbet ettikten sonra yarın kenan beyin yanına gitmeye karar vermiştik.
Ben odama geçip bugün kü olanları bir kaç dakika unutmaya çalışarak kendimi uykunun kollarına bıraktım emrede aşağıda koltukta uyuyordu onun için koltuk biraz rahatsız olsada uyumak zorundaydı yarın okula gitmek bile istemiyordum ama emre benim evimde kaldığı sürece herşeyime karışırdı biliyordum.

Sabah kalktığımda emre benden önce kalkmıştı hatta kahvaltıyıda
hazırlamıştı ilk defa evde kahvaltı edecektim genelde sipariş veriyordum ama bugün emrenin yaptığı melemeni yememek için deli olmak gerekiyordu burnuma dolan kokular melemenin çok tatlı olduğunu gösteriyordu emrenin yemek yapabildiğini bile daha yeni öğrenmiştim.melemeni yedikten sonra ellerine sağlık deyip odama çıktım üstümü değiştirdim yüzümede biraz makyaj yaptıktan sonra emrenin yanına gittim emre işi olduğunu söyleyip önce beni okula bıraktı sonrada gitmişti bu halde okula gitmek istemesemde güçlü olmam gerekiyordu.
okuldaki herkez bana şaşkın şaşkın baksada aldırmadan sınıfa gittim sırama baktığımda bir kızın olduğunu gördüm hemen kızın yanına gidip
" sanırım sıranı karıştırmışsın burası benim yerim"
ben bunu konuşurken kız bana aval aval bakıyordu bir an yüzümde birşey var sansamda tekrardan ona sıramdan kalkmasını söyledim ama dinlemedi yanındaki sıra arkadaşımda bir şey demiyordu beni sinir edince daha fazla dayanamayarak kızın yüzüne tokat atıp kendine gelmesini sağladım kız kendine gelince korkmuşa benziyordu.

" kızım sen salak mısın şimdi yerimden kalkmazsan yumruklarımın tadına bakmak zorunda kalırsın şimdi kalkıyor musun yoksa kalkmıyor musun " kız sıramdan kalkmayınca iyice deliye döndüm kıza tam yumruk atacakken sıra arkadaşım olan namı diğer bay ukala dediğim çocuğun elimi tutmasıyla elimi sertçe çekip

" ya ne oluyor, bu kızın benim sıramda ne işi var " bunu sıra arkadaşıma sormuştum umursamazca cevap vermişti.

" o benim kız arkadaşım şimdi git kendine başka bir yer bul "
Onun umursamaz hareketleri beni ne kadar sinir etsede sadece sabırlı olmam gerekliydi yoksa hemen disipline giderdim.
Bende umursamazca ona bakıp
" Bende seninle oturmaya bayılıyordum" deyip kendime boş bir sıra buldum.Normalde olsa inat edip sıramdan kalkmazdım ama o çocuk kendi kafasında bir şeyler uydurup benim kendisine aşık olduğumu falan sanardı ...

Bir kaç dakika sonra sınıfa matematik hocası girdi yoklama alırken canan gürsoy deyince kendimi tutamayıp benim adım canan değil diye bağırdım herkez bana delirmişim gibi baksada hepsine önünüze dönün diye bağırdım herkezin benden korkması bana güç veriyordu aynı kenan beyin dediği gibi.

" kızım senin adın canan gürsoy degil mi? " hoca bana soru sorunca
" hayır "diye cevap verdim.
" Benim adım canan değil miray "
Herkez bu sefer bana daha dikkatli bakınca kendimi tutamayıp

" Benim adım miray bunda anlaşılmayacak bir şey yok bundan sonra bana canan diyenin ipini çekerim ona göre "
Herkez hem şaşkın hemde korku dolu gözlerle bana bakınca hoca dersi anlatmaya başladı ders bitince sıra arkadaşım dediğim bay ukala yanıma gelip

"Bir daha ki ders benim yanımda oturmak ister misin canan " deyince sinirlenip Ona doğru yaklaşarak yüzüne yumruğu geçirdim çünkü bilerek yapmıştı bana canan diyenin ipini çekerim dememe rağmen bana canan demişti. Ona bakınca biraz korksamda yüzündeki kızgınlığı görebiliyordum.korkmadığımı belli etmek istercesine

" umarım benimle uğraşmadan önce 2 kere düşünürsün "dedim