Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yağmurdan sonra bahçede yayılan toprak kokusunu hayatının en güzel anlarına dahil etmiştin daima.
Yaş toprağa basarken ayak izlerin çıkıyordu. Hızlı hızlı ilerliyor, gölün yanına gitmek için sabırsızlanıyordun. Bu sırada arkandan Regulus Black geliyordu.
Zar zor ikna etmiştin, yanına gelmesi için. Son zamanlarda fazla depresif takılıyordu. Sen de en azından ona yardım edebileceğini düşünmüştün.
Bulutların ardından yayılan Güneş ışıkları ısıtmaya yardımcı olmuyordu. Sonbaharın en sevmediğin yanı Güneş'in ısıtmamasıydı.
Nihayet gölün yanına geldiğinizde derin bir nefes aldın ve kocaman gülümsedin. Bu hareketine Regulus yandan bakarak tepki vermişti. Elbette onu fark etmiştin.
"Biraz mutlu olmayı denemek ister misin?" diye çıkıştın. "Hava mükemmel, toprağın kokusunu duyabiliyor musun?
"Havanın mükemmel olup olmadığı hakkında saatlerce tartışabiliriz." dedi Regulus. "Sürekli toprağı koklamanı da anlamış değilim."
Hareketlerini kabullenerek iç çektin. Bekliyordun böyle bir hamleyi ancak modunu hiç düşürmeden yerdeki taşlardan iki tane aldın, birini Regulus'a verdin.
Regulus ne yaptığını anlamadı ama yine de taşı elinden aldın. "Bu taşları göle atacağız, en uzağa atan kazanır. Üç defa tekrarlayacağız." diye oyunu açıkladın.
"Peki ödül ne olacak?" diye sordu merakla. Nihayet ilgisini çekebilmiştin.
Omuz silktin, "Onu kazanınca düşüneceğim," dedin kendinden emin şekilde. Kendine olan güvenine sırıttı, Regulus. "Demek bu kadar iddialısın, başla o zaman."
Ufak yarışmanın galibi Regulus Black olmuştu. Son attığı taş da sesinkinin önüne geçtiğinde açık ara farkla kaybetmiştin.
