Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Quidditch maçlarını sunmak gerçekten zor bir işti. Üstelik yanında McGonagall varken istediğin gibi sunamamak çok daha zordu.
Maç iki ezeli rakip Gryffindor ve Slytherin arasındaydı.
Maçı izlemesi o kadar güzeldi ki bazen sunmayı daha unutup McGonagall'dan azar yiyordun.
"Eğer sayıyı Gryffindor alırsa, Slytherin Altın Snitch'i yakalasa bile galip aslanlar olacak!" diye duyurdun seyircilere. Gryffindor Sirius Black'in eşliğinde daha da fazla coşarken Slytherin kalecilerinin adını haykırıyorlardı.
"James Potter Quaffle'i aldı, bırakmıyor! Bludger'lar önünü kapatamadı! Unutmayın son bir sayı sadece!"
"Ve beklenen an geldi, James Potter sayıyı alarak Gryffindor'u şampiyon yapıyor!" diye duyurduğunda McGonagall bile sevinç içindeydi. Mikrofonu bırakıp birbirlerini kutlayan birçok öğrencinin arasına karışıp, görevinden ayrıldın.
Gryffindor tezahüratları arasından sahaya indiğinde kaptanlarının etrafını saran takımın mutluluğunu gördün. James Potter'ı havaya kaldırıp omuzlarının üstünde taşıyorlardı.
Büyük bir gülümsemeyle James'i izlerken nihayet gözleriniz buluşmuş, gülümsemelerinizi paylaşmıştınız.
Yanındaki arkadaşlarına durmalarını söyledi ve yere indi. Tıpkı az önceki gibi büyük bir coşkuyla sana doğru ilerledi. Yanına geldiğinde elleri belini buldu ve kolları seni sımsıkı sarmaladı. "Başardım," diye mırıldandı.
"Evet, başardın. Seninle gurur duyuyorum." dedin kulağına doğru. Bu konuşmanın ardını tutkuyla birleşen dudaklar takip etti. Etrafınızdaki alkışlar size gönderiliyordu. Sanki Güneş bile sizin için parlıyordu.
Okul hayatınız bu sene sona eriyor olabilirdi ancak çok daha güzel yıllar başlıyordu sizin için.
