Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazı itiraflar vardır, açıklaması yıllar alabilir. Hep söylemek istersin ancak bir türlü iki kelime bile olsa ağzından çıkmazlar.
İşte bugün yapacağın itiraf tıpkı bunun gibi bir itiraftı.
Slytherin Ortak Salonu'nun kasvetli havası, birinci sınıflardan tutun da yedinci sınıflara kadar herkesin etrafını sarmıştı.
Şöminenin etrafına yığılmış yedinci sınıfların arasında sende vardın. Karanlık Lord'un en genç müritlerinden olmak için aralarındaydın.
Safkanlığın şu zamanlarda en çok değer verdiği şeylerden bir tanesi Karanlık Lord ve onun yoluydu. Bu aynı zamanda seninde değer verdiğin üç şeyden bir tanesiydi.
Bu üç değerli şeyin başında Safkan ailen geliyordu. Ardından Karanlık Lord. Son olarak ise Regulus Black.
Birinci sınıfın başından, hatta ondan da öncesinde ona karşı yakınlık duyuyordun. Kanıbozuk, ondan iki yaş büyük kardeşi gibi değildi o. Şimdiye kadar size öğretilen her kurala uyar, sana nazik davranır, seninle vakit geçirirdi.
Altıncı sınıfta hislerinin gerçekten farkına varmıştın.
O senden hoşlanıyor muydu? İşte bunu bilmiyordun. Hislerini çok fazla açığa vurmazdı. Çok yakınları bile bazen onu çözmekte zorlanıyordu. İnsanlar sadece Regulus'un görmesini istediklerini görüyordu.
Yavaş yavaş dağılan Ortak Salon'da sadece yedinci sınıf tayfası kalmıştı. Okulda çoğunlukla uzak durulan tayfa da sessizce ayrılırken, Crouch ile birlikte ayağa kalkan Regulus'un bileğini tuttun.
Sen koltukta, o ayakta dikilirken sorgularcasına sana bakıyordu. "Konuşmamız gerek," Regulus'u durdurmanla onu bekleyen Crouch'a döndün, "Sen git Crouch."
Genç Crouch şüpheyle Regulus'a bakınca, Regulus onun gitmesini onaylarcasına kafasını hafifçe salladı. Bu sırada diğerleri de yatakhanelere çıkmıştı.
Elini genç Black'den çekip oturmasını için kafanla yanını işaret ettin.
İşaretinle birlikte yanına oturunca hemen lafa girdin. "Lafı fazla uzatmayacağım, bunu bilmen gerekiyor," duygusuz gözlerle sana bakıyordu. "Sana aşığım."
Sessizlik. Tek hissedilen sessizlikti. Gözlerine bakıyordu ama tepki vermemişti. Tepkisizliğine daha fazla dayanamadan sözlerinle sessizliği böldün.
"Eğer vereceğin bir tepki yoksa gidiyorum," ayağa kalktın, Regulus'a döndün. "En azından duygularımın karşılıksız olduğunu söyleyebilirdin."
Yanında uzaklaşmak için adım atmışken bileğini tutan elle birlikte az önce kalktığın yere tekrar oturdun ve dudaklarında onun dudaklarını hissettin.
Öpmüştü, uzun zamandır hislerinin sahibi Regulus Black seni öpmüştü.
