MAFYANIN ELİNDE

5. Bölüm ( Hedef Peşinde)

"O ses neydi öyle."

" Bilmiyorum ben gidip bakıcam sen kal burda bu sefer de dışarı çıkarsan cezasız kalmazsın."

Yalçın aşağı iner kapıya doğru giderken Efe ile karşılaşır.

"Sende mi silah sesine bakmaya geldin Yalçın?"

"Evet dışardan geldi herhalde."

Efe ve Yalçın dışarı çıktıklarında Demir'in topalladığını görürler ve hemen yanına koşarlar.

" İyi misin Demir kim yaptı bunu ?"

"Alp'in adamları peşime düşmüş galiba bi anda ateş açtılar kurşun sıyırdı ayağımı."

" Berkay Demir'i yukarı çıkartın kızlar baksın bi yarasına."

"Tamam biz Yalçın'la çıkartırız sen kızları çağır."

Kızlar Demir'in yarasına pansuman yapıp sararlar daha sonra akşam yemeği yenir ve Efe Berkay ve Yalçın hedefledikleri kızı Alp'ten önce bulmak için plan yaparlar.

Berkay
" Alp bu kaçırma işlerini en güvendiği adamına yaptırır genelde yani o adamı takibe alırsak bulma şansımız artar."

Efe
" İyide adamı nerden bulcaz da takip etcez?"

"Onlarda kızın sadece yüzünü ve gittiği üniversiteyi biliyo yani büyük ihtimalle kızın gidebileceği muhtemel yerlerde nöbet tutarlar o yüzden açık verme ihtimalleri yüksek."

" O zaman üniversitenin etrafından adamları gözetlersek kızı bulabiliriz. Yalçın sen yarın fakülteyi bi sor soruştur kız hakkında daha fazla bilgi öğrenmeye çalış hemde Alp'in adamını gözetle gitmişken."

"Niye ben ya bi kere de siz yapın şu kaçırma gözetleme işini niye hep ben?"

Berkay imalı bir şekilde
"E Demir elini çekti bu işten birininde şirkette bana yardım etmesi gerekiyor hem şöyle bi bakıyorum da sende az can yakmadın zamanında ,kızların ağzından laf almayı iyi bilirsin sen."

"Ne alaka ya gençlikte kalmış şeyler sanki siz farklıydınız ."

Efe sırıtır
"Ne var yaşında şimdi 24 yaşında yaşlandın mı hem tamam bizim de zamanın da çapkınlıklarımız oldu ama sen daha çok ilgi görüyodun sen bu işi de yaparsın ."

Yalçın kaşlarını kaldırarak ikisine bakar
"Hiç bakma öyle Efe haklı şirkette işten kaçıyosun zaten bari bu işlerden kaçma.Ben evliyim zaten Efe'de şirketin işleriyle meşgul "

"İyi tamam be ama bakın o zaman. eve getirince ilgilenmeyi de Alp'e teslim etme işini de siz yaparsınız ."

Efe güler
"Tamam tamam sen önce bi bu işi yapta gerisi kolay."

Ertesi gün Yalçın erkenden kalkar ve üniversiteye doğru yol alır arabadan inip fakülteye doğru ilerlerken Alp'in adamını görür ve çaktırmadan takip eder ve adam yola doğru yürüyordur ve bir köşede durur bir kız gelir ve Alp'in adamı peşine düşer Yalçın'da uzaktan uzaktan takip eder .

Daha sonra kız bir anda arkasını dönünce Alp'in adamını fark eder ve koşmaya başlar ve adamda kızı çıkmaz bir sokağa doğru kovalamaya başlar Yalçın'da hızlıca arkalarından gider gece yağmur yağdığı için yerler ıslaktır kız koşarken ayağı takılır ve yere düşer, üstü başı çamur olmuştur tam Alp'in adamı iyice yanına gelicekken Yalçın Alp'in adamına çaktırmadan silahını gösterip ordan uzaklaştırır ve kızın yanına gider.

" İyi misin?"

" İyiyim önemli bişey yok da siz kimsiniz?"

"Benim kim olduğum önemli değil yoldan geçiyordum takip edildiğini fark ettim ne olur ne olmaz diye peşinden geldim iyi ki de gelmişim."

Yalçın kıza yerden kalkması için elini uzatır . Kız ise elini tutmadan kendi güçlükle kalkar.

" İyiyim ben teşekkür ederim herşey için ama şimdi izin verirsen önce eve gidip daha sonra da okula yetişmem lazım."

'Ben bırakıyım arabayla istersen evine bu adam peşine düşebilir yeniden hem de geç kalmamış olursun."

" Yok teşekkürler kendim gidebilirim çok uzak değil zaten ama yürüyerek eşlik etmek istersen memnun olurum."

" Olur ederim hem güvende hissedersin belki sende biraz."

Yalçın kızın evine doğru yürüyordur.

"Telaştan tanışmadık Yalçın ben."

"Memnun oldum Defne bende ."

Yalçın Defne eve ulaşırlar . Defne üstünü değiştirip dışarı çıkar ve üniversiteye gitmek için yeniden yol alırlar.

"Ee Defne biraz kendinden bahset ne okuyosun kaçıncı sınıfsın anlat sohbet edelim."

"Valla şuan hiç sohbet havamda değilim ama madem sordun cevaplıyım . Veterinerlik 2. Sınıf öğrencisiyim."

"Yani 19 yaşındasın. Peki okul dışında falan napıyorsun nerelerde takılırsın?"

"Evet 19 yaşındayım ve doğrusunu söylemek gerekirse çok soru soruyorsun yani niyetini bilmesem senide deminki adam gibi peşime düşeceksin falan sanardım."

"Yok be ne alakası var ben öyle yürürken sıkılmayalım sohbet edelim diye çok sordum rahatsız ettiysem kusura bakma."

' Yok yani rahatsız etmiyorsunda biraz hızlısın sanki daha birkaç dakika önce tanıştık yani bu kadar çabuk alışamıyorum ben insanlara . "

" Anladım peki ."

" Hey ordan değil orası çıkmaz sokaklara giriyo üniversite bu tarafta."

" Arabamı oraya park etmiştim de o yüzden oraya yöneldim birden ."

" Tamam o zaman sen arabana git zaten ben de geldim sayılır okula ."

" Korkuyosan sınıfa kadar eşlik edebilirim önemli bir işim yok."

" Yok gerek yok alıştım artık İstanbul'a oluyo böyle şeyler."

" Alıştım derken şehir dışından mı geldin?"

" Evet ailemle birlikte başka bir şehirde yaşıyodum okul için buraya geldim. Neyse hadi ben daha fazla geç kalmayım" hoşçakal.

Defne gidiyorken Yalçın arkasından seslenir.

"Defne bi dursana birbirinizin numarasını alalım istersen ihtiyacın olduğunda ararsın."

" Numarama gerek yok sosyal medya kullanıyorsan hesabımın ismini söyleyim eklersin beni ihtiyacım olursa ulaşırım ben sana olur mu?"

"Tamam olur al sen yaz hesabını buraya ekle kendin ihtiyacın olursa çekinme."

"Tamam yazdım ama artık gerçekten gitmen gerekiyo yoksa geç kalıcam hoşçakal."

Defne okuluna Yalçın da şirkete gider ve olanları Berkaylara anlatır.

Efe
" İyi de bu kadar uğraşana kadar niye direk kaçırıp getirmedin?"

"Dedim ya başka bı sokağa girmişlerdi arabaya uzaktı ara caddelerde çok kalabalıktı dikkat çeker diye kaçırmadım arabaya gitmeye de ikna edemedim. O yüzden başka bi buluşma ayarlamaya çalışıp orda kaçırıcam."

Berkay güldü
" Hayret sen birinin fikrini sorar mıydın?"

Yalçın kızdı
"Berkay kız yeni olay atlatmıştı dostça yaklaşmasam bir daha bulma şansım olur muydu sence."

" Tamam bişey demedim. Aaa Aylin arıyo noldu acaba bu saatte."