PARTİCİPATİON 2

30.Havaalanı

HIZLI GEÇİŞ

Artık gitme vaktim gelmişti knowu bir haftadır göremiyorum saat 15:00
Valizimi aldım aşağı indim üçünden de bir haber yoktu çok korkuyordum valizim Elimde etrafa baktım büyüdüğüm doğduğum eve baktım burda büyüdüğüm yeri bırakabilcekmiyim ?

Han,elveda büyüdüğüm ev elveda baba elveda Lee know

Kapıyı açtım taksi dışarda bekliyordu ilerledim ve o eve baktım

Han,seninle çok şey yaşadık ev ama benlik bu kadar

Gözümdeki yaşı sildim yavaştan taksiye bindim camdan eve baktım beni havaalanına götürmesine istedim ağlayarak beni havaalanına götürdü Kore'ye son kez baktım belkide yıllar sonra gelcektim yada gelmeyecektim bilemiyordum gözümdeki yaşı sildim ağlamak yoktu çünkü kendime tertemiz sayfa açıcaktım adam havaalanında durdurdu keşke knowu son kez görseydim ,kokusunu çekseydim, gözlerine baksaydım bir kere

Öpseydim..

Bunları unutma vakti geldi artık belkide bu ülke bana iyi gelmeyen tek yerdi hah(: öylece yola bakarak gidiyordum hasretçe bakarak gidiyordum güzelim yere bakarak hızla gidiyordum

Doğduğum ülkeden ağlayarak gidiyordum

Sonunda adam durdu parayı ödedim kalktım adam da çıktı valizimi verdi
Havaalanına baktım valizimin tuttuğum yeri kaldırdım arkamdan sürükledim yavaştan gittim vay be başka ülkeye gidicegim aklımın ucundan bile gelmezdi valizi durdurdum arkamı döndüm ve baktım tebessüm ederek içeri girdim bu yerde iyi kötü anılarımı sevdiklerimi,babamı burda bırakarak ilerledim koltuğa oturdum bileti almak için bekledim aldıktan sonra gidicektim telefonu çıkarttım saat 15:30 du bir saate çağırırlardı herhalde beklemeye başladım ama beynimde anılar doluştu suyumu çıkarttım içtim

Bir saat olmuştu neden adım söylen miyordu? Kalktım ve bilet alınan yere gittim

Han,pardon benim adım neden hala seslenilmedi?

_adınız ?

Han.han jisung

_efendim biletinizi

Dün iptal etmişsiniz...