Dudağını gene dudağıma bastırdı
Onu asla affetmeyecektim bu sefer asla olmayacaktı bu kabul edilir gibi bişi değil çenemden yalayarak dudağıma gitti
Han,istemiyorum seni çık seni bu sefer affetmeyecem
Geri çekildi
Lee know,sen ne dersen de gidemezsin
Kalktı ve gitti ayaklarımı açmaya çalıştım ellerimide bu böyle olmayacaktı burdan kurtulmam lazım
Önüme geldi bantı aldı ağzıma uygun şekilde koparttı yaklaştı beni koltuğa yaslayarak bantı kapattı
Lee know,jungkooka bir saat gidiyorum uslu çocuk ol evden çıktı kapıyı kitledi gene bağırarak ağladım ayaklarıma baktım dolanmıştı ve arkadan bağlanmıştı tek ayağımı kaldırdım dolanan yerden döndürdüm sıklığı gitti olmuştu tekrar dolanan yerden ayağımı soktum öyle öyle ayağımı dolantıdan kurtardım diğer ayağıma geldim diğeri çözüldüğü için oda gevşemişti açmam kolay olmuştu ayaklarımı çözmüştüm ipi çıkarttım kapıya gittim açmaya çalıştım kitliydi vurarak bağırdım daha sonra mutfaga gittim çekmeceyi açtım küçük bıçak aldım elime getirdim ipe sürttüm oluyordu gevşekliği hissediyorum tamamen ip koptu sevinçle güldüm bıçağı bıraktım ipi ellerimden kurtardım bantı ağzımdan yavaşça çektim çok güçlü battı knowu bunla dola dola dur evde yedek anahtar olması lazımdı yukardaydı sanırım hızla yukarı çıktım dolapları karıştırdım yedek anahtarı kolayca buldum aşağı koşarak indim ayakkabıları giyindim kapının kilitini taktım çevirerek açtım
Kurtulmuştum şansıma şıçayım ki o sıra haru çıktı koşarak arkadaki ormana kaçtım haru eminim ki demiştir olabildiğince hızlı koştum silah sesleri duydum bu sefer korkmak yoktu iyice derinlere indim arkama bakarak koşuyordum attığım yere de dikkat ediyordum eğer takılıp düşersem beni hemen yakalayacaktı eğer bu ormanı atlatırsam kolaylıkla yola incektim ağlamamam lazımdı artık nefesi başka yerimden alıyordum ciğerim tıkanmıştı çok hızlı koşuyordum atlayıp zıplıyordum engelleri aşıyordum sanki biri kulağımın dibinde silah sıkmıştı korkuyla kulaklarımı kapattım bir sn durdum ama geri devam ettim peşimde iki organ mafyası ve sevgilisi vardı bundan daha iyi bir dert? Jungkookun sesini duydum arkama baktım geliyordu biraz daha hızlandım ağaçlara gidiyorum gibi oluyor ama hemen yana dönüyordum bu jungkookun koşmasını engel oluyorduHan,YALVARIRIM BENİ BIRAK JUNGKOOK
Sesimi duyuramadım
Daha da hızlandım kendimi kaybettirdim ama koşmayı bırakmadım ama çukura düştüm lanet olsun şimdi nasıl çıkıcaktım bu yerden yüksek değildi ama bana yüksekti ayağımı taşa koydum topraktan destek alarak çıkmaya çalıştım ama ayağımdaki taş kaydı bende onunla kaydım bir avuç toprağı tuttum attım düşün han sen zor iplerden kurtuldun bundan mı kurtulamayacaksın ?
Bir tane daha taş buldum ayağımı bastım bu sefer zıpladım elimi çukurdan çıkan taşa koydum ama birinin ayağı vardı baktım haruydu kolumdan tutarak kaldırdı
Han,haru lütfen bırak beni
Haru,olmaz han
Han,haru yalvarırım biraz beni seviyorsan bırakırsın lütfen
Ağlamaklı yalvarıyordum
Haru,seni salarsam know bana neler yapar
Han,haru onlar organ mafyası belkide beni de öldürecekler daha çok küçüğüm yaşamam gereken hayatım sencede yok mu?
Haru,yapamam han yürü
Han,haru lütfen
Haru,han anlamıyorsun yürü
Beni çekti
Han,haru yalvarırım beni hiç mi kardeşin olarak sevmedin sana yalvarıyorum
Haru,sen benim kardeşimsin tabikide
Han,kardeşler kardeşini kötülüğe itmez nolur gelcekler şimdi
Haru,lanet olsun sana kıyamıyorum çabuk git
Elimi bıraktı
Han,tşk ederim
Haru,bişi değil
Başka yöne koştu bende aşağı koştum
Biraz iyiydim şimdi dikkatli adımlar ile koşuyordum karşımda jungkook çıktı
Jungkook,yolun sonu han
Han,beni ateşe atamazsın demi
Jungkook,üzgünüm
Bana doğru koştu ve yakaladı
Han,Hayır jungkook bırak
Kolumu çekti
Jungkook,han ısrar etme de yürü
Han,nolur jungkook bırak beni
Jungkook,bunu yapamam know bir duysun beni diri diri gömer
Jungkookun tiki vardı demi elimi tikine koydum gıdıkladım bağırarak elini çekti aşağı koştum beni peşledi
Han,GELME DEDİM JUNGKOOK
Jungkook,üzgünüm han
Sevdiklerim beni hep ateşe atar olmuştu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARTİCİPATİON 2
FanfictionSeri katille sevgilisi olan han jisungun hayatı birden değişir....çünkü yüzleşme vaktiydi.