144.Şüphe

59 12 7
                                    

Artık şüphe duyuyordum bilmiyordum.

Onca şey yaşadık,onca birliktelik,onca aşk,onca dram mesajlar hep dik başlı olmaya çalıştım ama bu çok farklıydı.

Biri beni ya kandırıyor yada delirdim.

Ellerim titriyordu.sevgilimden şüphelenmek istemiyordum sadece güzel bir yaşam istiyordum.annem yok babam yoktu.
Kimsesizdim.
Sevgilim dışında.

Yatakta nerdeyse dakikalardır uzanıyordum bana sarılıyordu çok içten bir sarılmaydı.

O kişi bana bişi mi açıklıyordu?

Anlamıyordum kafama duvarlara vurarak düşünmek istiyordum.lee know arkamda kıpırdandı uyanıyordu şüphelerimle onu boğmak istemiyordum.

O benim sevgilimdi katilde olsa.

Ona doğru döndüm yavaştan gözlerini açtı.

Han,günaydın sevgilim.

Lee know,günaydın bebeğim.

Tebessüm ettim.

Lee know,şimdi daha iyi misin?

Han,evet.sanırım.

Dedim.ardından dikeldi.

Lee know,peki ala aşağı gelmek ister misin?

Kafamı olumsuzca salladım.

Ayağa kalktı hiç bişi demeden gidişini izledim.
Sadece öyle baktım normalde giderdim evet ama o mesaj içimde uyanan o şüphe.

Öyle bişi yapmamasını umdum.
Beni kendisi ile vurmamasını umdum.
Biterdim.

Babamdan sonra tek o vardı o da giderse yok olurdum.kapıdan gitti yatağa sırt üstü uzandım tavana baktım.

Benim sevgilim öyle bişi yapmazdı masumdu birbirimizi seviyorduk.

Gözlerim doldu.

Öyle çok doldu ki yanağıma yaş süzüldü ve bir tane daha döküldü.

Babamın mezarına gidemiyordum korkuyordum.
Hemde gidesim yoktu oraya gittiğimde vicdan azabı çekiyordum bilmiyorum.

Ağladım.

Ardından telefonuma bir daha bildirim gelince direkt dikeldim telefonu elime aldım.direkt ekranı açtım okumaya başladım.

Gerçekler sonun olacaktır!

Titredim.daha çok ağladım telefonu fırlattım yatağın üstüne.

Sertçe uzandım benden ne istiyorlardı önceden çok sakin bir hayatım varken şuan çok kötüydü kesinlikle Lee know suçlamıyordum.

Önceden babam vardı her çıkmazımda bana yardım ederdi ama şimdi kimsem yoktu ailemden.

Gözlerimde ki yaşı silmeye tenezzül etmedim.

Sağlık okuyan bir öğrenciydim ama şimdi sağlıktan çok dertlerim olduğu için gidemedim.

Bir katille sevgiliydim o katil ise bir çok kişiyi öldürmüştü ama yanında durdum saldırılara uğradık,kurşun bile yedim.

Ama onun için kaldım belki sevgimden yada içten içe ona takıntılıyımdır!

Tacize bile uğramıştım kendimi öldürmeye bile kalktım sonuç olarak o adam ölmüştü.

Ama içimde ki o kırgınlık geçmemişti.

Öledebilirdim.

Ayağa kalktım telefonu elime aldım artık bakmakta korkuyordum ama açtım ki mesajı görür görmez gerilmeme neden oldu.

Bu son günlerin iyi değerlendir.

_____

Nasılsınız canlarımmm❤️

     

PARTİCİPATİON 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin