Το Κυνήγι

Κεφάλαιο 22

Η Κλάρα δεν ήρθε στην Σχολή. Ο Μορίς βρισκόταν στο γραφείο του διευθυντή Κλόντιους, στον θείο του, παίρνοντας ενημέρωση για την επίθεση του Σόμπχαν στην συνάντηση των οικογενειών. Εγώ και η Ρέιτσελ ήμασταν στο γήπεδο της Σχολής Ντίλκμπερκ. Το τμήμα μας εξασκούνταν στο μαγικό στίβο. Ο καθηγητής Σένζο μελετούσε την κατάσταση ονομάτων στα χέρια του. Το γήπεδο ήταν μεγάλο με πράσινο γρασίδι φρεσκοποτισμένο. Στους δρόμους υπήρχαν εμπόδια τα οποία έπρεπε να περάσουμε με ξόρκια. Το άθλημα περνούσε με τον καλύτερο χρόνο. Στο Φόρντκρος θα έπρεπε να βάλουμε τα δυνατά μας να μην πέσουμε στα ξόρκια των αντιπάλων. Το άθλημα ήταν η δεύτερη εξέταση. Πρώτη ήταν η δημιουργία ενός φίλτρου. Δεύτερη ήταν ένα άθλημα, είχε επιλεχθεί το μαγικό στίβο. Τρίτη ήταν η επίδειξη πέντε ξορκιών. Τέταρτη και τελευταία, ήταν η γήτευση ενός πλάσματος. Το μόνο που ξέραμε ήταν το άθλημα, όλα τα υπόλοιπα θα τα μαθαίναμε εκείνη την στιγμή. Η Ρέιτς με σκούντηξε στον ώμο.

«Στο πρωινό είπαν πως οι γονείς της Κλάρα πέθαναν» ψιθύρισε.

Την κοίταξα με την πλαϊνή μου όραση και ένευσα.

«Ο Σόμπχαν τους σκότωσε» ψιθύρισα.

«Ήσασταν εκεί;».

«Ναι» η απάντηση μου βγήκε πνιχτή.

«Θα είσαι η τελευταία που θα πάρω. Θα φροντίσω να δεις όλους όσους αγαπάς να πεθαίνουν μπροστά σου και δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα για να τους σώσεις». Έκλεισα για μια στιγμή τα μάτια μου και κούνησα το κεφάλι μου να διώξω τα λόγια του.

«Λοιπόν» είπε ο καθηγητής Σένζο, «Μερικές Σχολές, όπως ξέρετε, είναι πολύ επιθετικές στο Φόρντκρος».

«Και λίγα λες» ψιθύρισε στους φίλους του ένας μάγος πίσω μας, σιγανά για να μην τον ακούσει ο καθηγητής.

«Μερικοί μαθητές θα κάνουν τα πάντα για να νικήσουν. Να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και τα ραβδιά σας πάντα σε ετοιμότητα» έριξε μια ματιά στο χαρτί που κρατούσε, «Άρλοντ και Γκρέγκορι» φώναξε.

Πήραν τις θέσεις τους στις αφετηρίες βγάζοντας τα ραβδιά τους.

«Πάμε!» είπε δυνατά ο καθηγητής και άρχισαν να τρέχουν, ενώ εμπόδια εμφανίζονταν ξαφνικά και αιφνιδιαστικά μπροστά τους.

°∞°∞°∞°∞°

«Πόσα ακόμα θα πάρεις;» είπε αγανακτισμένη η Πατρίσια.

Ο Άρλοντ χαχάνισε βάζοντας το σπιτάκι πάνω στο χρώμα του μαγαζιού που μόλις είχε αγοράσει. Η Πατρίσια ξεφύσησε θυμωμένη. Ο Γκρέγκορι πήρε το ζάρι και έριξε. Ήμασταν στο δωμάτιο των αγοριών –Χάνετν, Γκρέγκορι και Άρλοντ- και παίζαμε μαγική μονόπολη. Ο Άρλοντ είχε τα περισσότερα μαγαζιά και τρεις χρωματικές ομάδες με ξενοδοχεία. Ο Γκρέγκορι έπαιξε την ζαριά του και έπεσε σε έναν σιδηρόδρομο.