Ne işe bulaştığının farkına çok geç varan İdil'in zorlu kaçış hikayesi...
Gölgeli hayatında bürünmüş bir dünyada tesadüf bir tanıklık İdil'in mafyanın gizli entrikalarının içine sürükler. Loş bir otoparkta bir cinayete tanık olunca tehlikeli bir oyu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Senin sessizliğini anlamayan muhtemelen sözlerini de anlamaz"
-Franz Kafka
10 Ağustos Cumartesi
"Anne ben çıkıyorum
Genç kız siyah deri çantasını alıp kapının eşiğine geldiğinde Annesi de hızla yanına ulaşarak "nereye?" dedi. Genç kız annesi tersler gibi konuşunca bi anlık öfkeyle "dışarıya arkadaşlarımla buluşacağım! hep söyleyecek miyim acaba?" dedi. Annesi bunu duyunca üzülmüştü ama belli etmeden ses tonunu değiştirip "tabikide hayır ama nereye gideceğini ne zaman geleceğini bilmeliyim de kızım, senin kötülüğünü istemiyorum sonuçta" dedi. Genç kız annesinin üzüntülü olduğunu mazlum bakışlarından anlamıştı. Rahmetli babası da annesine kızdığında yüzü aynı ifadeye bürünürdü. Genç kız annesini yanaklarını sıkıp "merak etme bu sefer erken geleceğim bi kahve içip geleceğim söz" deyip annesine bir de öpücük kondurduktan sonra kapıyı açtı ve annesine el sallayıp tamamen uzaklaştı. Esma küçüklüğünden beridir hep evhamlı insan olmuştu. Kızını kötü insanlardan elinden geldiğince korumaya çalışmıştı. ilk yaptığı şey ise bazen dışarıdan uzak tutuyordu kızını. sonrasında bunu yapmanın mantıksız olduğunu fark edip dışarıya çıkmasına ara sıra izin vermeye başlamıştı. Esma gecekonduda yaşamaya yıllardır kendini alıştırmıştı. kızı ve kendisi uzun bir süredir işsizdi ve Kızı sadece part time işleriyle uğraşıyordu.( eğer iş bulursa) şimdi ise yapayalnız evde oturup vaktini yemek yaparak geçirirken yine aklına kızı gelmişti. bir kaç sene önce aldığı telefonu sehpada öylece dururken kızını aramanın pek zamanı olmadığını düşünüp vazgeçmişti. mutfağa gidip patatesleri soyarken bile aklı kızında idi. kafasını dağıtmak için şarkı mırıldandı. sonunda patatesi soyduktan sonra diğer işe koyuldu.
Genç kız arkadaşlarıyla ayarladığı kafeye girdiğinde masada oturan iki kız ona aynı anda el sallarken fark etmişt. kocaman gülümsemesiyle onlara yaklaşırken iki genç kızlar ayağa kalkıp sarılmışlardı birbirlerine.
"Geç kalmadım değil mi kızlar?
"Yok ne geç kalacaksın çok beklemedik zaten.
"ee nasılsınız neler yaptınız dün?
"Aynı şeyler işte okula git gel fırsat buldukça buluşma ayarlıyoruz vallahi.
"Aynen ya
Genç kız içten içe içi burkulmuştu çünkü o yaşıtlarından geri kalmıştı maddi zorluklardan dolayı ve uzun bir senedir üniversite hazırlığı yapamamıştı. yaşıtlarından geri kaldığını düşünüp onlar gibi giyinmeye ve yüzüne onlar gibi makyaj yapmaya çalışmıştı fakat bu yeterli olmamıştı. bu yüzdende morali daha çok bozuluyordu.
